s03 (14)

czony ołowianą koszulką. Gdy pocisk wrzyna się w gwint lufy I przemieszcza w kierunku jej wylotu, stalowy płaszcz pocisku częściowo wciska się w ołowianą koszulkę. Moc ładunku prochowego tego naboju jest nieco większa od mocy ładunku prochowego naboju krótkiego typu Browning, lecz mniejsza od mocy naboju 9 mm typu Parobełlum. Pocisk wystrzelony z pistoletu P-64 ma dostateczną energię, by razić skutecznie przociwnika na odległość do około 350 m. Koliber tego pocisku w połączeniu z odpowiednią jego energią no torze lotu doje niezbędną gwarancję. że trafiony przeciwnik nie będzie zdolny do strzołu rewanżowego. Wielkość ładunku i wymiary naboju pozwalają na oprocowanie do niego broni o stosunkowo małych wymiarach i ciężarze. Tor pocisku wystrzelonego z pistoletu P-64 jest zadowalająco płaski: gdy tor ten przecina się z linią celowania na odległości 50 m, przewyższenie toru pocisku nad linią celowania wynosi tylko 3 cm.

ROZKŁADANIE I SKŁADANIE

PISTOLETU P-64

Niezawodność działania pistoletu zależy w poważnej mierze od storonnego czyszczenia, konserwacji części i zespołów mechanizmów toj broni. Poszczególne elementy pistoletu powinny być co pewien czas przetarte do sucho i pokryte cienką warstwą płynu antykorozyjnego. zmniejszającego jednocześnie torcie części współpracujących. W celu dokonania związanych z tym zabiegów pistolet rozkłada się na zasadnicze zespoły i części. Pistolet P-64 rozkłada się w następujący sposób:

—    trzymając chwyt pistoletu w prawej dłoni, naciska się kciukiem iewej ręki zatrzask magazynka, po czym magazynek wyjmuje się z chwytu:

—    sprawdza się, czy broń nie jest nabita; w tym celu odciąga się zamek w tylne położenie i sprawdza wzrokowo przez okienko w zamku, czy komora nabojowa jest pusto (jeżeli wskaźnik obecności naboju w komorzo nabojowej nie wystaje pozo tylną ściankę zamka — oznacza to również, że komora nobojowa jest pusta) ;

—    palcami lewej ręki odchyla się kabłąk w dolne położenie, po czym zaczepio się go górnym fragmentem o szkielet broni;

—    również palcami lewej ręki odciąga się zamek w tylne położenie, po czym unosi się Jego tylną część o pewien kąt do góry. a następnie przemieszcza się do przodu i odłącza od chwytu:

—    odłącza się od lufy sprężynę powrotną.

Po wyczyszczeniu zasadniczych zespołów i części przegląda się je. a następnie konserwuje.

Skłodonie pistoletu przeprowadza się w porządku odwrotnym do czynności rozkłodania.

DZIAŁANIE PISTOLETU P-64

W celu zachowonio maksymalnych warunków bezpieczeństwo, pistolet P-Ó4 przed załadowaniom nabojami należy zabezpieczyć. Ładowanie broni polega na wprowadzeniu naboi do magazynka, a następnie wsunięciu go do chwytu.

Przed strzelaniem pistolet odbezpiecza się. po czym zamek cofa się w tylne położenie. Przosuwany do tyłu zamek spręża sprężynę powrotną i napina (wzwo-dzi) kurek, który zaczepia się za zaczep kurka I pozostaje w tym położeniu. Pod wpływem sprężyny powrotnoj zamek wraca do przodu. W tym czasie czółko dosyłocza zomko wypycha nabój z mogazynka i dosyła do komory nabojowej. Pistolet jest nabity I gotowy do dania strzału.

Jeżeli przewiduje się danie strzału później, można nabój pozostawić w komorze nabojowej. Wówczas jednak należy pistolet zabezpieczyć. W trakcie zabezpieczania pistoletu obrotowy bezpiecznik dokonuje następujących czynności: unieruchamia iglicę, osłania

8    9    10    11    12

Położenie części pistoletu po jego zabezpieczeniu: 1 — szyna; 2 — wyłącznik; 3 — występ zaczepu kurka; 4 — ząb zaczepowy; 5 — ząb zabezpieczający; 6 — zaczep kurka; 7 - zamek; 8 — sprężyna iglicy; 9 — iglica; 10 — bezpiecznik; 11 - czop iglicy; 12 — tylna część iglicy; 13 — kurek; 14 — szkielet; 15 — żerdż kurka; 16 — sprężyna kurka iglicę specjalnymi występami przed ewentualnym uderzeniem kurka, zwalnia automatycznie kurek z położenia tylnego do położenia przedniego, rozłącza szynę spustową z zaczepem kurka.

W celu spowodowonio natychmiastowego strzału z nabitego i poprzednio zabezpieczonego pistoletu P-64. należy tylko pchnąć kciukiem prawej ręki skrzydełko bezpiecznika w górne położenie (odbezpieczyć broń) i pociągnąć energicznie za spust. W ten sposób następuje danie strzału za pomocą somonapi-nania (samowzwodu) kurko.

Położenie części mechanizmu spustowo-uderzeniowego podczos samonapinania (samowzwodzenia) kurka:

I — ząb zasadniczy szyny; 2 — ząb zoczepu kurka; 3 — ząb samonapinania kurka; 4 — ząb zaczepowy; 5 — zaczep kurko; 6 — wyłącznik; 7 kurek; 8 — szkielet; 9 — ząb samonapinania szyny; 10 — żerdź kurka;

II    — sprężyna kurka

3