sować twierdząc, że nie umie, nie potrafi samodzielnie ubrać się ja też mówi niewyraźnie czy nie wymawia wszystkich głosek, wtedy i pewno potrzebna jest pomoc specjalistów. Radzę jednak zwracać s do poradni psychologiczno-pedagogicznych ze wszelkimi wątpliw ściami dotyczącymi rozwoju dziecka łub sięgać do książek o styml lujących zabawach przedszkolaków i starszych.
Dzieckiem „ryzyka dysleksji” jest każde niemowlę pochodzące z ni prawidłowej ciąży i porodu. Trzeba również baczniejszą uwagę zwn cić na to, u którego w rodzinie występowała dysleksja, opóźnienie ro woju mowy, oburęczność i leworęczność. Przede wszystkim jednak n leży analizować fragmentaryczne opóźnienia rozwoju niektórych fun cji poznawczych (głównie percepcji i mowy) oraz funkcji mchowych
W wypadku stwierdzenia trudności, związanych z zagrożenie dysłeksją, jest szczególnie ważne wczesne rozpoczęcie, pod kontn lą specjalisty, ćwiczeń stymulujących opóźnione funkcje.
Jeśli jednak nasze dziecko nie jest objęte programem usprawniają cym, nie wykazuje w swym rozwoju żadnych niepokojących obja wów, a my chcemy po prostu ułatwić 5-6-latkowi naukę czytani i pisania, wówczas możemy rozpocząć zabawy słuchowe:
1. zwracać uwagę na prawidłową wymowę,
2. bawić się w tworzenie rymów, np.: bułka - półka - jaszczurki — wiewiórka, a nawet całych wierszy,
3- liczyć sylaby w słowach, np. pięciozgłoskowe po - sta - no -wie — nie,
4. tworzyć słowa rozpoczynające się od określonej głoski, np. jai najwięcej wyrazów zaczynających się na „k”, a może tylko nazv| zwierząt, np.: kura, kwoka, kogut, koń, krokodyl, kangur, kanarek] koza, kot, kuna, kos,
5- budować wyrazy z jakąś głoską na końcu, np.: miednica, furtką] jabłka, marchewka, ściana, tablica, książka, lekcja,
6. tworzyć wyrazy zawierające głoskę, np. „k”, co możemy utru-l dnić przez ustalenie położenia tej głoski na początku (kalafior, kanapa, Kasia), w środku (paczka, jajko, pokój), na końcu (lotnik, bak. ołówek),
7. bawić się w analogiczny sposób sylabami, np. „ka”: kangur, ka-tar, kapeć, lekarze, makaron, pukanie, teczka, książka, sadzawka.
8. określać położenie głoski w wyrazie, np. jaką głoskę słyszysz pó, a jaką przed „1” w wyrazie „palto”,
48