Sponsorzy2D501

I

413

czkody. Odważnej kobiecie dał zbóje; trzy sztuki złota, a zbliżywszy się do łoża matki, prosił aby nowo narodzone dziecię miało imię Oleksy.

Nie przychylili się jednak rodzice do życzenia zbójcy, dz. ;cię zwane Franciszkiem wzrastało wraz z siostrą i starszym bratem w surowych zasadach religii i cnoty. Rodzice gorliwi chrześcianie, wpajali od kolebki w młode umysły dziatek, zdrowe ziarno wiary, w serca i ih miłość Eoga, bliźniego i rodziny. Surowy zwłaszcza ojciec karcił w r ich crogo wszelkie złe skłonności, nie szczędził plag za najmniejsze przewiu.ei/a, za co syn w późnej starości błogosławi! jeszcze jego pamięć.

W ó; mym roku życia, oddano małego Franciszka do szkół w Stanisławowie, ale dziecku zal było rodzicielskiego domu. Przysiadł więc cicho za sankami ojca. Wpół diogi jednak odkryty, wrócić musiał do Stanishn owa i jak mówi 3am, otr-ymał od Ojca chłostę, na zadatek przyszłego rozumu.

Późniój nieco, gdy raz mały Franciszek nieprzyzwoicie zachował się w kościele, żartując i frnń jąc sie z przyjacielem, oj :iec ąjespodziewanie przy -były, zgorszony swawolą dziecka, wyciął go w policzek, mówiąc: „złego i w kościele biją.” Odtąd mówi, Karpiński ni? zapomniałem nigdy, przestrogi ojca, i całe życie zachowywałem się skromnie w domu bożym.

Mimo to, nasz po< ta kochał ojca z zapałem, a gdy skutkiem scjin'»o-

Iwego >poru, stary Karpiński wyzwany został na pojedynek od towarzysza przednićj straży Janiszewskiego, mały Franciszek przez całą noc ostrzył pokryjomu szabelkę, ażeby nazajutrz uderzyć z .tyłu w głowę ojcowskiego przeciwnika; tymczasem zawzięci pogodzili się bez krwi przelewu, a rozrzewniony ojciec kupił dziecku nową szabelkę, daleko piękniejszą od pierwszej.

Franciszek uczył się z zapałem, nieraz nawet w nocy przez sen powtarzał zadanie. Nauka pisma świętego silnie działała na młodociany jego umysł. Dusza poety skłonna do uniesień, chciwie chwytała otaczające ją wpływy. „Raz, mówi Karpiński, nasłuchawszy' się żywotów świętych pustelników, wziąwszy torbę jakąś i dwa chlcby ukradkiem od naszój gospodyni, uciekłem w nocy do blizk. j Stanisławowa dąbrowy, chcąc odtąd mieszkać na pustyni i żyć żołędzią, pomału się do nićj przyzwyczajając przy chlebie. Trzy dni mnie szukano, czwartego cam przyszedłem, zreflektowany, że nie będę mógł do żołędzi przywyknąć. Rózga nauczyła pustelnika, że żyjąc między ludźmi więcej bliźniemu przysługi ziobić można, którego kochać na puszczy, jest tylko to mówić a nie czynić. Widząc w ołtarzu obraz świętego Sebastyana strzałami pokłutego, przyszła roi znowu myśl, być męczennikiem dla wiary; wiedziałem że Chocim, imflsto tureckie na Woloszczyznie nie tak od Stanisławowi odlegle; umyśliłem tara się koniecznie dostać, i w środku tego miasta Mahometa proroka Muzułmanów ostatmemi lżyć wyrazami: tak obrażeni Turcy pewnieby mnie za wiarę moję zamordowali. Myśląc o sposobach wypełnienia projektu tego, przyszło mi do głowy doświadczyć piórwej jak też na cierpienie ran jestem wytrzymały: dużą śpilkę utkwiłem sobie w ciało, z bólu

i