Jako średnicę nominalną stożka przyjmuje się średnicę dużą D, małą d lub średnicę D, w określonej płaszczyźnie normalnej.
Średnice graniczne stożka są to średnice stożków granicznych w każdej płaszczyźnie normalnej.
Długość nominalna L stożka jest to odległość między dwiema płaszczyznami normalnymi, odpowiadającymi nominalnym średnicom stożka - dużej D i małej d.
Kąt nominalny o stożka jest to kąt w płaszczyźnie osiowej, zawarty między tworzącymi stożka nominalnego, względem którego określa się położenie pola tolerancji kąta.
Kąty graniczne stożka są to kąty stożka, najmniejszy i największy, wynikające z kąta nominalnego a oraz położenia i wielkości tolerancji kąta stożka Układ tolerancji stożków (PN-77/M-02136) jest to usystematyzowany zbiór znormalizowanych tolerancji średnicy i kąta stożka, prostoliniowości tworzącej (w płaszczyźnie osiowej) oraz kołowości (w płaszczyźnie normalnej). Tolerancja T0 średnicy stożka jest różnicą średnic granicznych, stałą na długości L stożka (rys.6.3).
Rys.6.3. Tolerancja T0 średnicy stożka
Tolerancja AT kąta stożka jest różnicą kątów granicznych stożka górnego i dolnego (rys.64.)
Tolerancja kąta może być wyrażona:
w AT: jednostkach kątowych (stopnie, minuty, sekundy kątowe
o\
w prąd);
ATh - długością odcinka prostopadłej do ramienia kąta (rys.6.4.), przy zbieżności C 1:3;
ATd - różnicą średnic stożka (rys.6.5.) przy zbieżności C 1:3.
Tolerancje kątów elementów pryzmowych wyznacza się w zależności od długości nominalnej L, krótszego ramienia kąta (rys.6.6.)
-2-