Carl Rogers - obraz siebie - określa jako część pola fenomenologicznego, które stopniowo wyodrębnia się z całości. Zorganizowana, spójna postać Gestalt składająca się: - ze spostrzeganych własności “ja”.
□ ze spostrzeganych relacji między “ja” a inni.
□ sądów dotyczących różnych aspektów życia w kontekście relacji do siebie.
□ wartości przypisywanym tym spostrzeżeniom.
Wg Rogersa: obraz siebie nie jest dostępny świadomości w pełni. Jest on strukturą płynną, zmienną, procesem dynamicznym ale w każdym momencie stanowi specyficzną całość. Oznacza zorganizowaną spójną postać, składającą się ze spostrzeganych skłonności “ja” oraz spostrzeganych relacji miedzy “ja a inni” oraz “ja” a różnymi aspektami mojego życia a także z wartości przypisywanych tym spostrzeżeniom.
Ta postać obrazu siebie jest dostępna świadomości. Obraz siebie jest płynny, ale ma względną stabilność. Obraz kształtuje się przez całe życie.
Murray: obraz siebie jest to centrum doznające i poznające, w którym zachodzą chroniczne relacje.
Coombs i Snigg: obraz siebie - organizacja wszystkich właściwości sądów, które jednostka nazywa swoimi lub sobą.
Nuttin: obraz siebie - świadomość własnego istnienia i funkcjonowania.
OBRAZ SIEBIE - to zorganizowany system reprezentacji umysłowych tego, co ja i moje (koncepcje poznawcze) - bliskie Kozieleckiemu.
Kozielecki: obraz siebie można opisywać i analizować za pomocą pojęć różnych teorii struktury osobowości. Można go określić jako prywatną i uznaną za swoją koncepcję struktury własnej osobowości. Obraz siebie to wiedza, sądy (stwierdzające) o sobie a później sądy wartościujące (wg Kozieleckiego)
Przez obraz siebie rozumiemy mniej lub bardziej zorganizowany portret o sobie, uczyniony przez podmiot, ale oparty o najwcześniejsze doświadczenia. To rodzaj mapy, którą jednostka tworzy i nią się posługuje - oddziaływuje to na decyzje jednostki.
Gdy mówimy o obrazie siebie - można wyróżnić w nim:
a) akceptację siebie lub brak akceptacji siebie.
b) zbieżność z ideałem siebie - brak zbieżności.
c) znajomość siebie - brak wglądu w siebie.
d) struktura globalna - mniejsze struktury.
e) stabilność - niestabilność obrazu siebie.
Kozielecki w teorii samowiedzy wyróżnia 3 okresy:
9