59240 Inżynieria finansowa Tarcz0

20 Rynek kapitałowy...

liberalizacji przepływów finansowych, inwestorzy mogą postrzegać te rynki jako jedno globalne terytorium ich strategii. Nawet niewielkie zmiany preferencji inwestorów (rysunek 1.3) co do oczekiwanej rentowności, stopnia płynności i ryzyka instrumentu finansowego mogą spowodować transformację ich aktywów finansowych, a w konsekwencji ruch pieniądza pomiędzy umownymi granicami segmentów rynku finansowego.

20 Rynek kapitałowy...

Rentowność:

•    okresowe płatności pieiężne

•    zysk kapitałowy

Kontrolowanie ryzyka:

•    ryzyko

•    bezpieczeństwo

Płynność finansowa:

•    łatwa zbywalność instrumentu

•    niskie koszty transakcyjne

Rysunek 1.3. „Magiczny trójkąt” inwestora na rynku finansowym (Preferencje inwestora)

Źródło: opracowanie własne

Nie ma lepszej ilustracji dla tej tezy jak przykład inwestora, który likwiduje swoje aktywa zaangażowane w bony skarbowe (a więc na rynku pieniężnym), by ulokować uwolnione zasoby w bardziej ryzykowne, ale i przynoszące wyższą oczekiwaną stopę zwrotu, akcje (a więc instrument rynku kapitałowego). Po drugie, analizy empiryczne jednoznacznie dowiodły, że istnieje korelacja między cenami instrumentów finansowych na różnych rynkach. Szczególnie wyraziste zależności tego typu dotyczą poziomu krótkoterminowych stóp procentowych na rynku pieniężnym i kursów papierów wartościowych na rynku kapitałowym.

Ważnym spoiwem tych fundamentalnych struktur rynku finansowego jest również sposób, w jaki dopełniają się one w oddziaływaniu na całą gospodarkę. Tylko w warunkach dobrze rozwiniętych wszystkich trzech segmentów, rynek finansowy może pełnić rolę regulatora racjonalności w gospodarowaniu. Stawiamy w tym miejscu następującą tezę:

Rynek finansowy jest niezbędną przesłanką stabilizowania i efektywnego funkcjonowania gospodarki.

Jej obrona jest równoznaczna z tworzeniem zbioru argumentów na rzecz tezy o potrzebie dalszego rozwoju rynku finansowego w Polsce, zwłaszcza w aspektach jemu właściwych instrumentów, transakcji i instytucji, które dotyczyć będą innowacji finansowych. Po pierwsze, dzięki rynkowi finansowemu zostają stworzone, a dalej podlegają stałej weryfikacji, podstawowe parametry decyzyjne - stopy procentowe, kursy walutowe, kursy papierów wartościowych. Tylko te parametry mogą tworzyć prawdziwe „koordynaty” systemu funkcjonowania podmiotów gospodarczych. Teoria ekonomii i praktyka gospodarcza podpowiadają nam przy tym, że sytemu takich koordyna-tów nie można zadekretować. Po drugie, rynek finansowy zapewnia alokację zasobów na bazie ekwiwalentności i efektywności. Jego mechanizm działa w kierunku efektywnej realokacji zasobów z miejsc ich powstawania do miejsc ich zastosowania, gdyż ceny równowagi (tu - stopy procentowe czy kursy walutowe) zawsze preferują najbardziej efektywnych. Po trzecie, rynek finansowy jest probierzem bieżącej efektywności i oczekiwanej rentowności inwestycji. Logika funkcjonowania tego rynku prowadzi bowiem do permanentnego oceniania i wartościowania nie tylko pojedynczych projektów inwestycyjnych, lecz także całych przedsiębiorstw. W tą logikę wpisać można również tworzenie znaczącego instrumentu nacisku na podwyższanie efektywności, co wynika choćby ze zdolności giełdy papierów wartościowych do wyłaniania i oznakowywania przedsiębiorstw nieefektywnych. Po czwarte, rynek finansowy staje się podporą przedsiębiorczości, poprzez kreację różnorodnych form finansowania dla przedsiębiorstw poszukujących kapitału i poprzez dywersyfikację form własności przedsiębiorstw. To dzięki infrastrukturze współczesnych rynków finansowych przedsiębiorstwa w wysoko zaawansowanych gospodarkach rynkowych uzyskują możliwość „manewrowania” w czasie i w przestrzeni, przez: