nić także zjawi-tCjSZC pifcCZUCiC
ęzi istniejących tony do takiego junkach i oku-
akleru intemcr krostrukturach). między innymi.
z procesy jego oziomie makro a. jakim ulegają
ruktur jest zaj-w mikrostruktu-;ć pełnionej roli wywiera wpływ y zaliczyć:
iracy lub posia-ji o charakterze >wvch istotnych
owarzvskic. np:
• iw tgia .
•zumieć instytu-
pod względem Znaczenie tego
rhowan spółce z-
między dużymi zywanic oczcki-iwan przez inny
lolną d«' harmo
•neniami są jed-•struktur są reta-Najważniejszym
śniczc. towarzy-
skie, pracownicze, itn > Ten typ struktury społecznej .!. Szczepański definiuje nastc-puiaco: Mikrostruktura w ułożenie jednostek, ich ról i stosunków- » całość mniej luh więcej zharmonizowaną, t?n w tuką. w której wsady wzajemnego przypór, adkowanm mc utrudniają funkcjonowania grupy. O mikrostrukturach mówimy przeor wszystkim w grupach małych, liczących zazwyczaj kilku luh kilkunastu członków .
Znaczenie mikrostruktur polega na tym. iż dokonują się tam procesy socjalizacji, iransnusji kulturowej, kontroli społecznej, kształtowania osobowość; ; wzorów zachowań"7
Paweł Rybicki wyróżnia dwa ogólne rodznr mnłycli struktur społecznych.
Pierwsze / nich to świadomie wyodrębnione małe całości społeczne. VV icłt skład wchodzi niewielka ilość osób. Do nich zalicza się; rodzinę, stowarzyszenie.
Drugą grupę stanowią społeczności złożone z grup społecznych. Będą to .spo łeczności rozumiane w węższym znaczeniu, takie jak: społeczność wiejska gminna dzielnicowa.
Podstawową cechą mikrostruktur, według wspomnianego powyżej autora. ic*.m ich niesamoistność oraz zależność od większych stmktur. !V/y czym niesamoistność nic przesądza o jednostronnej zależności mikrostruktur od makrostruktur"
2.2. SKŁADNIK! STRUKTURY SPOŁECZNEJ
Pojecie struktur>- zawiera cztery zasadnicze idee decydujące o icgo ckspłana-cyjnych walorach. Są mmi idea
1. Relacji zależności pomiędzy eicracntatm.
2. Regularności, prawidłowości, trwałości i powtarzalność:;
3. Ukrytego, głębokiego i fundamentalnego wymiaru;
4. Determinującego i kontroluiąccgo wpływu na empirycznie uchwytne zinwiska społeczne.
P Sztompka wskazuje na cztery wymiary struktury. Przy czym wyodrębnia on it według typu składników, miedzy kiorvmi wytwarzają się ukryte relacje strukturalne.
Pierwszym elementem jest wynuai normatywny, składający się z wartości, norm oraz ich zespołów ustanawiających instytucie społeczne Norm' te posiadają ciura! ter powinnościowy. wyrażający się w prezentowaniu standardów pożądanych w grupie
W drugim wymiarze idealnym struktura jest powiązana i rozpowszechniona w danej zbiorowości siec idei. przekonań, poglądów. wizjiu< idee te mówią zarówno
0 własnej grupie, jak i o szerszej zbiorowości społecznej. Stwierdzający tryb przekonań sprawia, że same w sobie ustanawiają one idealny świat grupy społecznej
Kolejnym elementem jest interakcyjny wymiar struktury. Stanowią go zobiektywizowane kanały wzajemnych oddziaływań. Wzajemne relacje między członkami zbiorowości ustanawiają określone sieci. Determinują one kierunki, częstotliwość
1 partnerów, względem, których członkowie nodejmują działania, i z którymi wchodzą w określone interakcje i powiązania. Powoduje to tworzenie się głębokich i znaczących układów organizacyjnych struktury.
J. SZCZJU-ANSKI. Elementarne, cyt. wyO.. s. 276.
117 M PaCHO LSKJ. A. Sl. a bon. Słowni!. cyt wyd . s. !93.'.<M ' P Rybicki. Struktura społecznego świata. Warszawa 1979. s. 215. P SZTOMBKA. Pojęcie struktury, cyt wyd.. s. 55.
27