73849 IMGh68

opóźnień danej stery lub funkcji. Tego rodzaju opóźnienia, niehar-monijność w rozwoju. deficyty pod wpływem odpowiednich oddziaływań wyrównawczych, stymulujących lub terapeutycznych można zlikwidować i doprowadzić dziecko do normy.

Mikrouszkodzenia dziełu się na trzy grupy zaburzeń: (notoryczne, procesów intelektuulno-poznawczych. procesów emocjonalnych i dynamiki nerwowej.

2. Opóźnienia i deficyty rozwoju notorycznego

Dzieci pod koniec okresu przedszkolnego i młodszego wieku szkolnego maju opanowane ruchy i czynności (notoryczne, Charakteryzują się znaczną równowagą i sprawnością ruchową, W zakresie dużej motoryki opanowują kombinacje czynności ruchowych takich jak: skok. bieg. chwyt i rzut, utrzymywanie równowagi, co pozwala na opanowanie takich umiejętności jak: jazda na rowerze, wrotkach, łyżw ach, w spinanie się itp. Doskonali się zręczność, szybkość i siła dużej motoryki ciała.

Mała motoryka, czyli sprawność kończyn górnych, chociaż nie nadąża za rozwojem sprawności fizycznych, dojrzewa i rozwija się, co przejawia się w uzyskaniu kontroli nad ruchami nadgarstka, ramienia i przedramienia. Dzieci staju się coraz bardziej samodzielne pod względem samoobsługi i prac zręcznościowych oraz manipulacyjnych. Mają w coraz wyższym stopniu udoskonaloną precyzję w wykonywaniu różnych zadań.

Precyzja ruchów i ich szybkość, również swoista ekonomia, wzrasta wraz z wiekiem dziecka i jest rezultatem jego psychofizycznego rozwoju, Opóźnienia w rozwoju ruchowym mogą mieć charakter globalny i dotyczyć całokształtu motoryki dziecka, lub w ycinkowy, gdy dziecko

Wyd. WSt\ Bydgoszcz tuug; K. Ciómicwicz. Pcihycyicznu dhtgmtm specyficznych    w czy tanin i pisanin* livtiń 1^5.

41