74319 IMG�17 (2)

5, Legalność zatrzymania

Zgodnie z już utrwaloną linią orzeczniczą (por. m.in. uchwalę Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 1991 roku, WZP 1/91²) w przypadku, gdy żalący jest na wolności sąd rozpoznający zażalenie stwierdza „|pjosł factum bezpodstawność zatrzymania lab naruszenia przypisów prawa w cząsie jego aykmywania". Mając na uwadze stan faktyczny w przedmiotowej sprawie, czynności zatrzymania dokonano z naruszeniem normy art. 244 KPK poprzez przeprowadzenie czynności, która nic była legalna, zasadna oraz prawidłowo wykonana.

Zasada możliwości zbadania przez Sąd legalności zatrzymania w polskim KPK odzwierciedla wymogi wyrażone w art. 5 ust. 4 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej jako „Konwencja o ochronie praw człowieka*¹).

W przedmiotowej sprawie dokonano zatrzymania Pana Krzysztofa Rybki z naruszeniem legalności poprzez naruszenie art. 244 § 1 KPK, dokonując jego zatrzymania, mimo że nic zostały wypełnione przesłanki zatrzymania wymienione enumeratywnie w tym przepisie, tj. nic było uzasadnionego przypuszczenia, że Pan Krzysztof Rybka popełnił przestępstwo i że nic zachodziła obawa jego ucieczki lub ukrycia się albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można było ustalić jego tożsamości albo istniały przesłanki do przeprowadzenia przeciwko Panu Krzysztofowi Rybce postępowania w trybie przyspieszonym. Do momentu złożenia niniejszego zażalenia czynność Zatrzymania nie została zatwierdzona przez Prokuratora prowadzącego śledztwo w sprawie o sygn. akt Ds. 74/14.

6. Wadliwość Protokołu

Wbrew treści Protokołu, nie został on sporządzony w domu Pana Krzysztofa Rybki, w godzinach popołudniowych, a wieczorem w siedzibie Centralnego Biura Śledczego przy ul. Okrzei 13.

Sporządzanie protokołu, w którego treści znajdują się informacje niezgodne ze stanem faktycznym jest wadą formalną protokołu, która może powodować jego bezskuteczność. W takim przypadku dokument ten należy uznać za „nic-protokół”, co w konsekwencji powinno prowadzić do niedopuszczalności odczytania go na rozprawie⁵. Na niedopuszczalność odczytania na rozprawie protokołu zawierającego wady wskazywał wielokrotnie Sąd Najwyższy (por. Wyrok SN z 19 lipca 1975 r., V KR 84/75, NP 1976, nr 7-8, s. 1206; zob. też: wyrok SN z 3 grudnia 1985 r., IV KR 305/85, OSNPG 1987, nr 2, poz. 24101 ; tak też: wyrok SN z 7 kwietnia 1981 r..

³ OSNKIT1992/1-2/10.

* A. Gaberle. Dowody w sadowym procesie karnym. Teoria i praktyka. Oficyna 2010. LliX.

fcuw 6to

^waTiło Kr«t0'prowedeenege pn»t Sąd Radonowy dla m M W«ru*»y w VWun« XIII    Ooapodorcty Kr—p,,qc R—n»u

Sądowego. pod numerom KRS 00003*93**