Możesz odczuwać, ze masz zbyt mało wolnego czasu, aby usiąść i mówić do twojego dziecka, ponieważ codziennie masz tak wiele do zrobienia. Spróbuj pomyśleć o wszystkich rzeczach, które wydają się przygniatać cię i zapytaj siebie:
Co muszę zrobić dzisiaj?
Co można odłożyć do jutra?
Co może pozostać me zrobione?
Przemyślenie i planowanie da ci więcej wolnego czasu, który będziesz mogła spędzić z twoim dzieckiem. Pamiętaj, że możesz mówić do niego podczas różnych zajęć, które masz wykonać. Mów o pościeli, gdy ją
Mad**/, o nożach, widelcach i łyżkach, gdy k myjesz **/>*/iodkłeditz Mówokwia* (kuk narzędziach ogrodniczych, o samo-chud/M <i o wod/jcj. gdy go myjc»z i wycie <i'j N.c u tm.ii/ wiele czasu, a twoje dzicc* ko będzie Mg uczyć
Najlepszą porą, by mówić do dziecku, są chwile, gdy zaspokajasz jego potrzeby. Ty skupiasz wtedy jego całkowitą uwagę, a ono — twoją. Karmiąc, kąpiąc, ubierając lub przewijając dziecko jesteś blisko mego. Jemu zaś łatwiej jest widzieć twoją twarz i słyszeć twój głos.
Na razie może być zbyt małe, by widzieć i rozumieć wiele rzeczy w otoczeniu. Gdy jednak zajmujesz się nim, robisz rzeczy, które najlepiej rozumie. Jest też wtedy zainteresowane tobą bardziej niż wówczus, gdy twoje czynności nie są z nim bezpośrednio związane.
Z tego względu powinnaś mówić do niego.... gdy troszczysz się o jego potrzeby. Mów mu o tym, co dla niego robisz. W ten sposób znaczenie słów, których używasz stale w tej samej sytuacji, dotrze do twojego dziecka szybciej niż wówczas, gdybyś mówiła mu o innych sprawach... lub o rzeczach znajdujących się w innym pomieszczeniu, których nic może zobaczyć.
Pamiętaj, że twoje dziecko usiłuje również porozumieć się z tobą. Obserwuj je tak często, jak to jest możliwe, zwłaszcza w czasie tych „czynności opiekuńczych", gdy jesteś blisko niego. Próbuj przewidywać to, co dziecko usiłuje ci zakomunikować. Zobacz, czy możesz „odczytywać" jego próby porozumiewaniu się — jego wyraz twarzy, gesty i „język ciału". Reaguj odpowiednio działaniem i słowami. Porozumiewanie się i dzieckiem dokonuje się dwukierunkowo.
Tc chwile zajmowaniu się dzieckiem będą kształtować między wami miłość i zrozumienie. Maleństwo będzie się uczyć kojarzenia \lów i dźwięków z przyjemnymi momentami, w których jest przedmiotem twojej uwagi i czułości.
Powiedz, gdzie siedzi (na twoich kolanach, w wysokim krześle), jak smakuje pokarm ... co się akurat dzieje, co zwraca jego uwagę,
A oto kilka przykładów:
„Tu jest twoja butelka."
„Pij z kubka."
„Otwórz buzię."
..Dobrze smakuje."
„To jest gorące."
„Wszystko zjedzone."
Gdy kąpiesz dziecko.
Podczas kąpieli ..kąp" je słowami. Pamiętaj. by mówić twarzą w twarz lub blisko jego ucha (aparat słuchowy należy zdjąć).
Przykłady:
„Tu jest mydło."
„To woda."
„Plusk, plusk."
„Jest ciepło."
„Zobacz, bańki."
„Tu jest twoja gąbka."
„Myjemy buzię."
„Myjemy paluszki."
„Wycieramy się."
Jeżeli dziecko próbuje opierać się twoim wysiłkom, by je kąpać łub myć mu głowę, zareaguj na to; możesz powiedzieć na przykład:
„Nie lubisz tego. wiem."
„Nic lubisz mycia głowy."
W ten sposób dostarczasz dziecku słów wyrażających uczucia, których doświadcza Reagujesz na to. co się aktualnie dzieje i na to, oo dziecin odczuwa Huji sympatia i reakcja na jego odczuci* nv»gą mu pomoc bardziej polubić kspici
Gdy ubierasz dziecko.
Mów mu o rzeczach, które mu zakłada^/ I ul* zdejmujesz..
Na przykład:
„Tu jest twoja czapka'
..Nałóż ją."
„Tu są twoje buły."
.Jaka ładna sukienka "
„To jest ładny, ciepły wuetmA
..Zdejmujemy koszulkę
„Zdejmij to."
Ody dziecko «pr*ocn»ia *c mViii rozbiera*!!, ato* ma e «g . immmerndk i .* twiej w irfnmna Nolui pg