120 I. ELEMENTY TEORII FUNKCJI ZMIENNEJ ZESPOLONEJ
dwóch cięć (rys. 1.44), homografia co =
T+
TS
odwzorowuje obszar zakreskowany na ry
sunku 1.44 na płaszczyznę zmiennej (co) wzdłuż cięcia, które jest półosią rzeczywistą dodatnią (rys. 1.45). Funkcja w = \[<o odwzorowuje płaszczyznę zmiennej (co) bez półosi rzeczywistej dodatniej w górną półpłaszczyznę.
z +1
Wskazówka: funkcja homograficzna £ =- przekształca śred-
z— 1
nicę AC (rys. 1.42) w tę półoś rzeczywistą, która zawiera obraz punktu z = 0, a więc punkt £ = — 1, tzn. na półoś rzeczywistą ujemną. Póło krąg A DC przechodzi przy homografu z+1
£ =-- w tę półprostą, która jest prostopadła do osi rzeczywistej (odwzorowanie jest
z— 1
bowiem konforemne) i zawiera obraz punktu z = i, a więc punkt £ = —tzn. na półoś
urojoną ujemną. Obszar otrz; mamy Jt<arg£<-§7t; funkcja górną półpłaszczyznę zmieni
11. w =
/lii . Wskaż V z— 1
czyźnie (z) w płaszczyznę z funkcja T = Vę odwzorowuj' niej w górną półpłaszczyznę.
12. w
/g— (1+0 w
V (2+20-2
13. Na całą płaszczyznę i rzeczywistej.
14. Proste zawarte w pasi okręgów
ograniczone punktami ±i. 0 chodzą w okręgi
pozbawione jednego punktu ! W szczególności oś urojona + /, — i, natomiast odcinek -wistą Ou.
y
a'< |
0 |
) | |
2 |
c |
4z+1
15. w =-, R = 2.
z+4
1 2z—3 + i
16. w = -=---—r ■
y[2 z—2 + 1
z, = i (3 + 0, z2 = (2+1).