Strategie wg zachowań menedżerskich
• Strategie kreują przede wszystkim członkowie naczelnego kierownictwa organizacji.
• Postawy menedżerów w procesie strategicznym uzależnione są od;
- ich Wiedzy o otoczeniu i organizacji,
a cech kulturowych; skłonności dó ryzyka, skuteczność; intuicja (Wartości, normy). Postawy te określają 2 główne orientacje (podejścia) menedżerów w procesie strategicznym
• orientacja na cele (co ?)
• Orientacja na procesy (jak ?)
Rodzaje strategii z uwzględnieniem zachowania menedżerów
Orientacja |
silna |
Słaba | |
Silna |
logiczne |
kierowane | |
na |
narastanie |
uczenie się | |
procesy (jak?) |
słaba |
racjonalne planowanie |
szukanie okazji |
Racjonalne planowanie jako rodzaj strategii wynika z przekonania, że ludzie tworzą racjonalne struktury i w ich ramach działają racjonalnie, a przyszłość jest przewidywalna. Zakładamy przekonanie, że racjonalnie wykreowane cele i logiczne ich ustruktaralizowanie zapewnią firmie sukces. Skwanty fi kowane cele i wyprowadzone z nich zadania powinny być sprzęgnięte następnie w jeden system zarządzania przez cele.
Liczne narastanie, jako proces identyfikacji i implementacji strategii, zawiera zarówno elementy orientacji na cele, jak i na procesy. Zarządzanie strategiczne w tych uwarunkowaniach jest procesem zderzenia się racjonalnie wygenerowanych celów i systemów ich realizacji z żywiołowymi procesami społecznymi, podejściami niejednokrotnie irracjonalnymi, intuicyjnymi, emocjonalnymi.
Strategia iako kierowany proces uczenia sie ma przede wszystkim adaptaeyjny charakter. Podstawą tej strategii jeg założenie o nieprzewidywainości zewnętrznego i wewnętrznego środowiska. Dlatego akcentuje się metody adaptacji i metody operacjonalizacji celów w zadania, a nie identyfikacje samych celów i zadań.
Strategia okazji jest takim zachowaniem się organizacji, które nie jest zorientowane ani na ■ cela, ani na procesy. Jego istota jest aktywne, choć nieustrukturalizowane poszukiwanie okazji, bez specjalnych reguł, zasad. Motorem zaś jest intuicja i skłonność do ryzyka.
Trójwymiarowy model strategii
Wymiar I: otoczenie konkurencyjne (wartość -atrakcyjność) dziedziny, działalność państwa. Wymiar 2: móc konkurencyjna przedsiębiorstwa - kompetencje - umiejętności kadry. Wymiar 3: poza rynkowy system bezpieczeństwa (ograniczenie konkurencyjności).
Trójwymiarowy model strategii ogólnych przedsiębiorstwa
Nazwa strategii |
Wymiary i pozycje | |||||
wartość dziedióy |
kompetencje kadry |
Bezpieczeństwo | ||||
silna |
Słaba |
silne |
słabe |
silne |
słabe | |
championa |
X |
X |
X | |||
niezależności |
X |
X |
X | |||
awanturnicza |
X |
X |
X | |||
usynowienia |
X |
X |
X | |||
podopiecznego |
X |
X |
X | |||
filantropa |
X |
X |
X | |||
inżynierska |
X |
X |
X | |||
samobójcy |
X |
X |
X |