84390 specjalne w ZGS'ach 6

6. Ćwiczenia sprawnośeiowo-tecKniczne — bramkarz

□    postawa bramkarska — leżenie tyłem — postawa bramkarska. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy.

[U jw. — z leżenia przodem do postawy bramkarskiej. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy O szpagat w lewo, postawa bramkarska, szpagat w prawo, postawa bramkarska. Ćwiczenie powtarzamy 10 razy.

W ćwiczeniach zwraca się uwagę na jak najszybszy powrót do prawidłowej postawy bramkarskiej z różnych pozycji (równomiernie obciążone nogi, prawidłowo ułożone nogi, tulow).

□    obrona 10 rzutów v; serii (dolnych, górnych) z różnych pozycji wyjściowych,

np. bramkarz wykonuje leżenie przodem, na sygnał przechodzi do postawy bramkarskiej i broni rzut dolny. Broni 10 rzutów z tym, że po każdym rzucie

przechodzi do leżenia' przodem,

Lj jw. — leżenie tyłem,

□    jw. — obrót o 360° itd.

STEFAN KARPIŃSKI

XI LO Kraków — Nowa Huta

v. zestaw Ćwiczeń SPRAWNOSCIO WO-TECHNICZNYCH W PIŁCE SIATKOWEJ

1- Przyjęcia i podania piłki sposobem górnym

□    ćwiczący ustawieni w szeregu na linii końcowej boiska, każdy posiada piłkę, na sygnał wyrzut piłki przed siebie (5^—6 m) wysokim lukiem, szybki start i odbicie piłki w postawie siatkarskiej,

□    każdy ćwiczący posiada piłkę, odbicie piłki w kierunku ściany z odległości kilku metrów i szybki bieg w kierunku ściany, ponowne odbicie piłki o ścianę,

□    w 2-kach odbicia piłki w ruchu na małej przestrzeni —■_ poruszanie się w przód, do tyłu, w lewo, w prawo,

□    odbicia piłki o ścianę ze zwiększaniem i zmniejszaniem odległości,

□    2 rzędy na wprost siebie — odbicia piłki ze zmiany miejsca — powrót na koniec rzędu własnego lub przebiegnięcie na koniec rzędu przeciwnego,

Q ustawienie w 2-kach naprzeciw siebie w odległości 8—10 m. podrzut piłki w górę, w przód tak, aby skozlowala — podejście „pod piłkę" i odbicie sposobem górnym,

i__i odbicia piłki z utrudnieniem, przez wprowadze

nie dodatkowych czynności po każdym odbiciu (np. obrot o 360°, podskoki, siady, kołyska, skłon tułowia w przód),

□    odbicia piłki w 2-kach przez siatkę z odległości 3 m od linii środkow.ej, każdy ćwiczący wykonuje jedno odbicie pionowo nad sobą, drugie do partnera, po wykonaniu odbić, biegnie do siatki,. dotyka jej ręką i wraca tyłem na pozycję wyjściową,

□    ustawienie ćwiczących w 2-kach naprzeciw siebie w odległości 4—5 m, po podaniu piłki należy obiec partnera, który w międzyczasie odbija piłkę na sobą i wrócić na swoje miejsce.

Cl 3 ćwiczących ustawionych w jednej linii, podania piłki do środkowego, który wystawia ją do tyłu i wykonuje zwrot o 180°, stojąc twarza do podającego piłkę,

□    3 ćwiczących ustawionych w jednej linii — ćwiczący 1 podaje piłkę do ćwiczącego 2, ten oddaje piłkę ćwiczącemu 1 i robi zwrot o 180°, ćwiczący 1 przerzuca wysokim lukiem piłkę do ćwiczącego 3 i ćwiczenie rozpoczynamy od początku (rys. 12),

□    3 ćwiczących ustawionych w jednej linii, ćwiczący ustawieni na zewnątrz wykonują podanie zawsze do środkowego i biegną na jego miejsce, środkowy podaje do tyłu i zajmuje miejsce tego, od którego piłkę otrzymał (rys 13),

□    4 ćwiczących ustawionych w kwadracie, 2 ćwiczących (1 i 2) wykonują podania po prostej do 3 i 4, a ci podają po przekątnej, każdy z ćwiczących po podaniu wykonuje np. wypad z markowaniem odbicia, przewrót w tył, siad itp. (rys 14),

□    ćwiczenie jak poprzednie, tylko zamiast dodatkowych utrudnień wprowadzamy zmianę miejsca 1 z 2 a 3 z 4 (rys. 15),

□    w 2-kach w odległości 2—3 m odbicia piłki w siadzie i kołyska do tylu,

D jw. tylko odbicia w leżeniu przodem i bez kołyski,

□    .w 2-kach w odległości 3—4 m podania piłki torem płaskim na wysokości klatki piersiowej ze zwiększaniem i zmniejszaniem odległości,

□    w 2-kach jeden z ćwiczących podaje piłkę niedokładnie (nisko, krótko, na boki itp.), drugi porusza się w postawie niskiej i stara się przyjąć sposobem górnym każdą piłkę i oddać ją dokładnie partnerowi,

□    w 2-kach naprzeciw siebie w odległości 4—5 m odbicie piłki nad sobą, obrót o 180° i podanie tyłem do partnera,

Cl w 2-kach — jeden w siadzie odbjia piłkę sposobem górnym, rzuconą lub lekko zbijaną przez partnera z odległości 4—5 m,

n w 2-kach — odbicia piłki wysokim lukiem, przy czym jeden wykonuje odbicie w wyskoku, f ] w 2-kach, w odległości 4 m odbicia piłki w wyskoku po pozorowaniu ataku,

G w 2-kach jeden ćwiczący rzuca piłkę nisko i na boki, drugi przyjmuje piłkę przez wykonanie wypadu w bok i przejście do przysiadu na nodze kierunkowej lub do padu bocznego,

O w 2-kach, jeden ćwiczący znajduje się w ograniczonym polu i stara się przyjmować wszystkie piłki, które kierowane są przez partnera do oznaczonego pola,

□    odbicia piłki nad sobą w marszu,

O odbicia piłki nad sobą z przejściem z pozycji stojącej do leżenia tyłem i powrót do pozycji stojąc,

O w 2-kach odbicia z wyskoku,

□    odbicia piłki w wyskoku do ściany.

2.    Przyjęcie i podania piłki sposobem dolnym

• W większości są to te same ćwiczenia co przy doskonaleniu odbić sposobem górnym, a ponadto:

O odbicia w 2-kach — jedeń ćwiczący rzuca piłkę nisko nad podłożem z odległości 3—4 m do drugiego, który dochodzi do piłki i po odbiciu wykonuje przetoczenie przez bark, pad lub rzut,

□    w 2-kach w odległości 7—8 m odbicia — po każdym odbiciu przewrót przez bark,

G w 2-kach — jeden ćwiczący ż własnego podrzutu wykonuje plasowanie piłki, drugi po dojściu do piłki wykonuje przyjęcie z podaniem,

G 3 ćwiczących z dwoma piłkami, ćwiczący 2 i 3 odbijają piłkę tylko sposobem górnym, a ćwiczący 1 sposobem dolnym (rys 16),

Q w 3-kach odbicia sposobem dolnym przez siatkę ze zmianą miejsca na drugą stronę siatki,

G 2 ćwiczących, stojących obok siebie. 1 piłka — odbicia dolne pod kątem w kierunku ściany,

□    w 3-kach ćwiczący 1 zbija do ćwiczącego 2, który odbija piłkę sposobem dolnym do ćwiczącego 3, a ten sposobem górnym wystawia piłkę ćwiczącemu 1 (rys. 17).

3.    Zagrywka (ćwiczenia podane na przykładzie zagrywki tenisowej)

G w parach w odległości 6 m od siebie uderzenie piłki dłonią w kierunku partnera (piłka uderza o podłogę),

□    w odległości 6 m od ściany — podrzut piłki i po wykonaniu zamachu ręką lekkie uderzenie piłki w najwyższym, dosiężnym punkcie, zwartą dłonią o luźnym nadgarstku,

□    ustawienie w 2-kach po obydwu stronach siatki

w odległości 5—6 m od linii środkowej, z jednej strony wykonanie zagrywki, z drugiej przyjęcie jej sposobem dolnym,    i

Q wykonanie zagrywki z linii końcowej boiska,