84935 jp1450 1550
7

Broń biała.

A. Miecze i koncerze.

Podstawową bronią rycerstwa przez całe średniowiecze był miecz. Niestety w interesującym nas okresie brak jest w materiale archeologicznym mieczy, mimo że na pewno były używane jeszcze w XVI wieku. Według znanej typologii Oakeshotta najpopularniejszymi mieczami w XV wieku u nas były typu XVI i XVII. Pierwszy z nich miał długą tnącą głownię, szeroką przy zastawie, zwężoną u sztychu, z wyrażanym zbroczem sięgającym do jednej trzeciej lub do połowy długości, prostym jelcem (rzadko z rozszerzonymi końcami) i dys-koidalną głowicą. Drugi ma długą wąską koń-czystą głownię, w przekroju sześcioboczną, rzadko ze zbroczem, z rękojeścią wysoką, prostym jelcem, głowicą dyskoidalną lub kicli-chowatą. Miecze te służą do zadawania pchnięć, jak również cięć (szczególnie pierwszy z nich). Źródła ikonograficzne z drugiej połowy XV wieku ukazują często miecze typu XV i XVa, o silnie zaznaczonym sztychu, służące głównie do zadawania pchnięć. Zachowały się też trzy miecze typu XX o dwuręcznej rękojc-

Miecz: 1-głownia, 2-zastawa, 3-sztych, 4-ostrze, 5-/?łaz, 6-zbrocze, 7-trzpień, 8-rękojeść, 9-jelec, 10-taszka, 11-głowica, 12-trzon rękojeści, 13-pochwa, 14-trzewik, 15-rap-cie z pasem.    (wg Zdzisława Zygulskiego hm.)

Typologia głowni mieczowych używanych w latach 1350-1550. (wg Oakeshotta)

17