381
przy krśsce 128, czerwoną linię litu Li,a przy 202-5, a czerwoną potasową Ka, a przy 216-5 (Fig. 210). Jeśli tedy,
1 H V- 1 ' 1 ' J |
■;M | V |
1 1 K |
Fig. 210.
ustawiwszy taki przyrząd raz należycie, sprowadzi się żółtą linię sodową,
■ prawie zawsze pojawiającą. się, do jśj, właściwśj kreski 182 na tśj podziałce, a potem w płomieniu lampy Bunzęna ulotnią różne ciała jedno
Po drugiem i ujrzy w powstałśm widmie czerwoną linię czyste-§° litu przy krśsce 202-5, można śmiało twierdzić, że ciało, dające to widmo, jest litem. Ono zawiera w sobie niezawodnie po-tas, gdy przy krśsce 216-5 podziałki okaże się linia czerwona, stront zaś, gdy linia pomarańczowa przy krśsce 187 5 i zara-zem niebieska przy 128 pojawi się, i t. d... Spektralna analiza Wykazała na słońcu oprócz sodu także potas, wapń, magń, baz, chrom, żelazo i t. d. Obszerniśj o uiśj i o widmach iskier elektrycznych Kj, w tomie dodatkowym.
§ 64. Ścisłe obliczenie współczynnika załamania. Poznawszy skład światła słonecznego, jesteśmy w stanie określić ściślśj Prawo załamania jego. Najdokładniejsze poszukiwania okazały, ze Prawo Kartezyusza jest prawdziwym wyrazem natury dla fwiatła jednorodnego czyli prostego, tak dalece, iż każdśj Jcdnobtajnśj barwie pryzmatycznśj odpowiada inny współczyn-nik załamania, zawisły od natury tych dwóch ze sobą graniezą-°ych ciał, przez które promienie światła przechodzą i przy tśm załamują się. Jeśli tedy jest mowa o współczynniku załamania ez bliższego określenia barwy światła, wartość jego odnosi się zawsze do promieni średniej łamliwości, mianowicie do tych, tore środek widma zajmują, zatśm na granicy między barwą ^ółtą a zieloną leżą.
) Masson. An;ial. dc chim. et de phys. III Ser. T. 31 i 45; obacz też Fogg.
AMal.T.94il07.