518
doświadczeń, odnoszących się do światła polaryzowanego, wymyślono pewne przyrządy, które zwykliśmy przyrządami pola-ryzacyjnemi nazywać. - Każdy z nich składa się z dwóch głównych części; jedna służy do przemienienia zwykłego światła w polaryzowane, druga zaś do rozkładu tych przez pewne ciało przepuszczonych i Wskutek tego właściwie zmienionych promieni na dwie grupy, których składowe następnie do interferencyi przychodzą. Pierwsza zowie się polaryzującą czyli polaryzerem.' druga analizującą czyli analizerein. Pospolicie trzy rodzaje przyrządów polaryzacyjnych są w używaniu, jak to:
a) Szrzypczy ki tur malino we, wyżej opisane (§ 76 fig. 275;, z dwiema równolegle do krystalograficznej osi wyciosanemi ta-felkami turmalinowemi, pomiędzy które kładzie się ciało, przeznaczone do badania pod względem zachowania się w świetie polaryzowanem. Trzymając krążki szczypczyków przed samem okiem tak, aby na pierwszą tafelkę turmalinową padało światło rozprószone od nieba, nawet w razie, gdy ona jest mała, otrzymuje się dość znaczne pole widzenia; a że promienie, pod różue-mi kątami na nią padające; do oka się dostają, więc na tafel-kach wyciosanych stosownie z różnych kryształów i umieszczonych pomiędzy turmalinami, widzimy rozliczne linie izochroma-tyczne, o których niżej będzie mowa.
b) Przyrząd projekcyjny {Fig. 280), służący do rzucania na białą zasłonę tych barwnych figur, które szczypczyki turmalino-
Fig. 280.
we, trzymane przed okiem, okazują, aby się im więcej osób razem przypatrywać mogło. W tym celu używa się wyżej (§ 68) opisanego mikroskopu słonecznego, zakładając tamże w miejsce przedmiotu nn stosownie oprawioną tafelkę turmalinową, lub