FizykaII86801

862

bocznej pryzmy,z boli kuchennćj można od lampy Lokatella L przez otwór zasłony 8 puszczać promienie ciepła zapomocą tej pryzmy pod różnemi kątami na poczerniony biegun kolumny Melloniego przy p, i uważać każdy raz odchylenie igły w multiplikatorze. Uzasadnienie zaś samo ściślejszego prawą -uskutecznia się podobnie jak w § 74 (księga Y). Dlatego promienie słoneczne, padające na ziemię pod większym kątem w le-cie niż w zimie o tćj samej godzinie, a w ogóle około' południa pod większym niż rano lub przedwieczorem, ogrzewają w pierwszych wypadkach mocniej niż w drugich. Trzecie nareszcie prawo dowodzi się, wystawiając jednę z baniek termometru różnicowego na działanie zmiennych źródeł ciepła, np. sześcianu blaszanego, napełnionego wodą na 30°, 20° i 10° ogrzaną. W równych odległościach termometr pokazuje temperatury, które są do siebie w stosunku temperatur sześcianu, zatem w danym przykładzie w stosunku jak 6:4:2.

§ 133. Prawa odbicia i załamania ciepła promienistego.

Podobnie jak fale dźwięku i laleczki światła, padające na powierzchnię ciała, rozdzielają się zwykle na dwie części i jedna z nich przechodzi w masę ciała, a druga odbija się od tej jego powierzchni; tak też każda faleczka ciepła promienistego, biorąc rzecz w ogólności, zdążywszy do powierzchni, rozgraniczającej dwa ciała od siebie, w części się od niej odbija, w części zaś wnika w to drugie ciało, tj. daje według reguł dynamiki powód do powstania dwóch fal, z których jedna odwra- * ca się od powierzchni odbijającej i rozprzestrzenia w tem samem ciele, co przedtem faleczka padająca, druga zaś przechodzi w ciało następne i w.niem dalej postępuje. Prawa odbijania się promieni ciepła są te same, co światła, mianowicie:

•-    1) Kąt odbicia jest równy kątowi padania.

2) Promień padający i'promień odbity leżą na jednej pla-.szczyzme, prostopadłej do powierzchni odbijającej.

Te dwa prawa okazują się za pomocą płaskich zwierciadeł metalowych, na które padają promienie ciepła pod znanym kątem, i delikatnych termoskopów. służących do poznawania kie-\ runku wiązki odbitych promieni; tudzież za pomocą metalowych źwierciadeł wklęsłych, wyżej opisanych; źwierciądła bo-