Image001901

PRZELOT

pejczyków, jest to zbieranina z Włochów i Maltańczyków, których tu mnóstwo.

Uciekajmy stąd spiesznie, gdyż choć moglibyśmy tu spotkać czasami kilku ludzi przyzwoitych i kilka pięknych twarzyczek, w ogólności jednakże nudy i głupota, tak jak zazw3’czaj w nowo powstających osadach, gdzie niedawno spanoszone hołysze chcą grać w arystokrację.

Zresztą zanadto tu Włochów i Maltańczyków, aby nasze kieszenie były w bezpieczeństwie.

Otóż coś odmiennego!... Tuż opodal ostatniego domu tego prostokątnego białego placu, oko spostrzega ciekawsze przedmioty. Góry to złocistego piasku, pomiędzy któremi widać gdzieniegdzie doły i wąwozy, a na górach lepianki z żółtawej uschłej gliny jak jaskółcze gniazda, a pomiędzy temi lepiankami gdzieniegdzie stosy marmurów i granitów, których piękność, delikatność rzeźb i wielkość nadzwyczajna w podziwienie wprawia.

Jeden taki kamień nieraz jest większym od dwóch lepianek glinianych obok się znajdujących. Cała zaś przestrzeń jest otoczoną obszernym murem, co po lewej stronie kąpie się w falach morskich, a ciągnąc się dalej po prawej, wiedzie do bramy Mahmudie, do kanału tegoż nazwiska prowadzącej.

Opodal tego muru od lewej strony, ponad brzegiem morza, wznosi się obelisk z jednego kamienia granitowego. Obelisk wspaniały z niezatartemi jeszcze dotychczas hieroglifami, zdumiewający swoją

8