B. Nirmwtko, K<X->lrrKte siolnr. Waniawi 2007,
ISBN 978-83-^0807 • 11 -8. * by WAlP 2007
EwaUiNjaproyaiMiksnakenu 169
i poznawanie programu już w działaniu. Na użytek cwaluatorów-humanistów Allan Glatthorn (1994) sporządził listę pytań do oceny autorskiego programu kształcenia na podstawie obserwacji uczenia się i kształcenia według tego programu. Oto ta lista (z niewielkimi skrótami):
1. Czy uczniowie robią wrażenie umotywowanych do uczenia się? Czy nauczyciel dba o ich głęboką motywację, pomagając im w wykryciu sensu i celu w tym, czego się uczą?
2. Czy uczniowie rozumieją i akceptują cel uczenia się? Czy ten cel jest związany z programem, znaczący dla ucznia i jasny dla wszystkich? Czy nauczyciel określił właściwy cci i pomógł uczniom go przyjąć?
3. Czy uczniowie wykorzystują swoją wcześniejszą wiedzę? Czy nauczyciel pomaga im i ułatwia ten proces?
4. Czy uczniowie zdobywają nową wiedzę? Czy nauczyciel dostarcza im środków do jej zdobywania, a te środki są dostatecznie sprawne i skuteczne?
5. Czy uczniowie wiążą nową wiedzę z wcześniejszą wiedzą i odpowiednio modyfikują pojęcia? Czy nauczyciel im w tym pomaga?
6. Czy uczniowie tworzą wiedzę osobistą przez porządkowanie, opracowywanie i kodowanie informacji po swojemu? Czy nauczyciel im to ułatwia?
7. Czy uczniowie zdają sobie sprawę z głównego problemu danego przedmiotu i rozwiązują ten problem przez czerpanie wiadomości z uczenia się? Czy nauczyciel im to ułatwia?
8. Czy uczniowie są w dostatecznym stopniu naprowadzani i wspierani przez nauczyciela w toku rozwiązywania tego problemu?
9. Czy uczniowie rozumieją i stosują strategie niezbędne do rozwiązania tego problemu? Czy nauczyciel pomaga im, tak dalece, jak trzeba, w tym procesie?
10. Czy uczniowie uczą się w sprzyjającej atmosferze? Czy nauczyciel zachęca ich do własnych refleksji, dialogu, współpracy i współautorstwa odkryć?
11. Czy uczniowie stosują właściwe techniki pracy umysłowej do regulowania swojego uczenia się? Czy nauczyciel im w tym pomaga?
12. Czy uczniowie samodzielnie oceniają swoje uczenie się i wykazują zrozumienie wiedzy? Czy nauczyciel dokonuje okresowej oceny uczenia się i wykorzystuje tę ocenę do modyfikacji nauczania, a gdy trzeba - do usunięcia braków?
wvAv.waip.com.pl
170 Rwd*W S Autorskie programy Isnałrema
Program kształcenia ustala treść kształcenia. To, jak może być rozumiany, przedstawia tab. 27.
Tabela 27. Cztery zakresy pojęcia procram kształcenia
ZNACZENIE |
ZAKRES POJĘCIA |
A. urzędowe |
Rozporządzenie Ministra Edukacji o podstawach programowych |
8 dokumentalne |
Ogół dokumentów wyznaczających treść kształcenia |
C. decyzyjne |
Decyzje o treści kształcenia, podjęte przed rozpoczęciem i w toku kształcenia |
0 obrazowo-emocjonalne |
Wyobrażenia określonego nauczyciela o treści kształcenia |
Najbardziej przydatne we współczesnej dydaktyce jest znaczenie B w tab. 27, obejmujące wszystkie dokumenty określające treść kształcenia. Te dokumenty sporządza lub dobiera nauczyciel. Gdy zawierają świadomy wkład treści kształcenia ze strony użytkownika, możemy mówić o jego programie autorskim.
Nauczyciel dobierający treść kształcenia do programu autorskiego ma do dyspozycji sześć kryteriów oceny każdego elementu, zestawionych w tab. 28 (w nawiasie podano nazwę kierunku pedagogicznego faworyzującego dane kryterium):
Tabela 28. Kryteria coboru i podziału treści kształcenia
WŁAŚCIWOŚCI |
PERSPEKTYWA | ||
ELEMENTU |
1. KONTEKSTOWA |
II. PROGRAMOWA BU2SZA |
III. PROGRAMOWA DALSZA |
a. swoiste |
la Pewność naukowa |
Ila. Łatwość opanowania |
lila Transfer wprawy |
(es(tujalim) |
{progmywm) |
(fomalim) | |
b. strukturalne |
Ib Użyteczność praktyczna |
llb Niezbędność przedmiotowa |
lllb. Doniosłość teoretyczna |
(utyktory/m) |
[funkgooalum) |
(strukturoli/m) |
Najważniejsza dla autorskich programów kształcenia jest problematyka celów kształcenia. Cele kształcenia mogą być rozumiane wielowymiarowo, jak w teorii Tylera, który odróżnił zachowania ucznia od informacji przedmiotowej, i w teorii Magera, który żądał nadto, by określać poziom oczekiwanej sprawności działania.