152
Krótkie odpytanie treści powiastki. O kim opowiadałem? W co się bawili Franus i Oleś? Co wyciągnął Oleś? Kto musiał pierwszy uciekać? Co się stało, gdy go Franus dogonił? Co się stało, gdy Oleś Franusia dogonił? Co się przydarzyło Olesiowi? Co zrobił Franus? Co zawołał Franuś do Olesia? U. Franuś zawołał: „E, to nic nie szkodzi4*. N. Powtórz te słowa, które powiedział Franuś! Powtórz, G.! Powtórz głośniej i wyraźniej! Powtórzcie wszyscy!
Gimnastyka. 1) Ćwiczenia wstępne. Ręce na biodra, rozkrok podskokiem, raz! Ramiona w bok, stań na palce, raz! ręce na biodra, wróć na całe stopy, dwa! (3 razy). Powrót do postawy. 2) Ćwiczenia głowy. Ręce na biodra i skłony głowy wtył (3 razy). 3) Ćwiczenia ramion. Rozkrok lewą (prawą) nogą. Prostowanie ramion wgórę. Powrót do swoich miejsc. Usiąść! Powstać! (3 razy). 4) Ćwiczenie równowagi. Stawanie na palcach z wytrzymaniem do 10 (raz). 5) Ćwiczenia tułowia. Skłony mocne wdół. 6) Ćwiczenia końcowe. Pochód w miejscu.
Język polski. Samogłoska e. Przegląd zadania. Powtórzenie powiastki zapomocą kilku pytań. — O kim wam opowiadałem? W co się bawili? Co się przytrafiło Olesiowi? Co zrobił wtedy Franuś? Co powiedział Franuś Olesiowi? U. Franuś powiedział do Olesia: „E, to nic nie szkodzi**. Jeżeli nie pamiętają, powie nauczyciel to zdanie i każe powtórzyć. Powtórz to zdanie, K., J., B.! Powtórzcie wszyscy' Słuchajcie dzieci, ja powiem to zdanie i przy każdym wyrazie będę uderzał ołówkiem o stół. Niech każdy sobie liczy, ile wyrazów jest w tern zdaniu. Mówi i stuka ołówkiem. Ile wyrazów ma to zdanie? Powiedz pierwszy wyraz, drugi i t. d. Który wyraz jest najdłuższy? Który wyraz jest najkrótszy? Powtórz ten wyraz najkrótszy! Powtórzcie wszyscy! Słuchajcie, ja go wymówię. Ile głosów słychać w tym wyrazie? Wymówcie wszyscy ten głos! Nauczę was teraz pisać tę literę na głos e. Patrzcie się, jak będę pisał na tablicy. Picze i mówi: Cieniutka kreseezka ukośna w prawo, wyżej odgięta na prawo do góry, potem zaginam na lewo i dalej na dół. Mamy już literę gotową. Jeszcze raz wam napiszę, taką dużą literę. Pisze przez cztery linijki i omawia pisanie. Przeczytaj, co ja napisałem! Brzydko przeczytałeś. Słuchajcie dzieci, ja wam przeczytam literę tak, jak trzeba czytać. Wymawia według wzoru w elementarzu. Które z was tak przeczyta. Dobrze. Przeczytaj G., B., K.! Przeczytajcie wszyscy! Dalej czytają pojedynczo i chórem aż do jednolitego brzmienia. Przytem N. często wygłasza e dla przykładu, a także wywołuje na środek uczniów, którzy dobrze wymawiają, tak jak na poprzednich lekcjach. Które z was napisze mi tę literę na tablicy? Chodź tu, napisz, M., L., Ł.! Idź na miejsce. Ołówki do ręki, raz! Pokażcie w powietrzu, jak będziecie pisali literę e ? Ołówki do góry, raz! — ukośna kreseezka w prawo, odgiąć na prawo do góry, zagiąć na lewo na dół i na prawo. Jeszcze raz (kilka razy). Ołówki odłożyć, raz! Piszcie teraz e palcem na ławce. Kreseezka ukośna na prawo, odgiąć na prawo do góry, zagiąć na lewo na dół. (Kilka razy). Zeszyty wyjąć, raz! dwa! trzy! Otworzyć zeszyty! Ołówki do ręki, raz! Piszcie literę e na wolnej linijce (za zadaniem domowem).
Piszą, a nauczyciel przegląda, poprawia naprowadza.
Pauza.