0000027(1) 2

254

KlNEZrn-RAPjĄ

nkti litu potrzeb kinezyterapii (część s:

r ze połowa)

255

Wariant drugi testu wznosu kończyny górnej przez zgięcie w stawie ramiennym

C 194 Stopień 3 Pozycja końcowa po wykonaniu 'uchu Odciążenie głowy ręką badającego

O-Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu I napięcie mięśniowe podczas próby ruchu czynnego nic jest wyczuwalne.

Testując omaw iany ruch w stopniach 3, 4 i 5 w opisanej pozycji wyjścio należy mieć świadomość, że oceniane zespoły dynamiczne tylko w początkowej fazie ruchu wznosu pokonują całą masę testowanej kończyny. Im bardziej zbliża się ona do pionowego ustawienia, tym mniejszy procent masy kończyny jest pokonywany przez oceniane mięśnie. Może zaistnieć sytuacja funkcjon ' w której będzie chodziło o ocenę siły mięśni w końcowym zakresie ruchu w su z jednoczesnym pokonaniem masy kończyny, tzn. w sytuacji prawidło dla stopni 3, 4 i 5. Wtedy ten ruch (tzw. obszerny - patrz wprowadzenie) n ży testować nieco inaczej, wg wariantu drugiego, opisanego poniżej.

3 - Pozycja wyjściowa - leżenie przodem, głowa i kończyna górna testowana-poza podłożem. Głowa - podtrzymywana ręką badającego lub wsp?-*-^L o podwieszkę znajduje się w ustawieniu równoległym do podłoża. Końc na testowana swobodnie zwieszona w dół nic może dotykać podłoża, testowana kończyna górny leży na podłożu.

- Stabilizacja ręką badającego tylnej powierzchni tułowia po stronic badł poniżej łopatki nie pozwala na skłon tułowia w tył w kierunku przepr (ryc. 193).

Ryc 193. Drugi warianl testu ruchu wznosu koi górne) przez zgięcie w stawach ramiennym i obń kończyny górnej w stopniu 3. Pożycia wyjściowa.^ lepszej czytelności obrazu odciążenie głowy zat~" czono podwieszką.

„Ruch wznosu kończyny górnej. W końcowej fazie kończyna testowana powinna być ustawiona w położeniu równoległym w stosunku do podłoża (ryc. 194).

4    „ pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Głowę

badanego należy oprzeć czołem na podwicszcc, by zwolnić rękę badającego do stawiania oporu, który należy przyłożyć na nasadzie dalszej ramienia, bezpośrednio nad stawem łokciowym (ryc. 195).

5    - W szyslkic parametry badania takie same jak w stopniu 4, tylko wielkość

oporu osiąga wartość maksymalną, możliwą do pokonania przy zachowaniu fizjologicznego zakresu ruchu.

Ryc. 195. Stopień 4 i 5. Prawidłowe, bezpośrednio nad stawem łokciowym, przyłożenie oporu w czasie wykonywania próby.

Stopnic 2,1 i 0 należy testować identycznie jak w wariancie pierwszym. Opi-wyżej sposób testowania wymaga przeciwdziałania sile ciężkości kończy-ⁿ> w drugiej fazie ruchu. Inaczej mówiąc, im bliżej położenia końcowego znajcie się oceniana kończyna górna, tym bardziej masa kończyny przeciwstawia

^Sl<? pracy mięśni. Natomiast początek ruchu odbywa się w warunkach prawie Pełnego odciążenia.