Osoby SAMOREALIZUJĄCE się posiadają w większym stopniu niż osoby przeciętne następujące cechy:
bardziej efektywna percepcja rzeczywistości i
bardziej satysfakcjonujące relacje z rzeczywistością
akceptacja (siebie, innych, przyrody)
spontaniczność (prostota, naturalność)
koncentracja na problemie
trzymanie się na uboczu, potrzeba odosobnienia (privacy)
autonomia; niezależność od kultury i otoczenia; wola, aktywność
ciągła świeżość ocen
doświadczenia mistyczne; doznanie szczytowe (peak experiences)
poczucie więzi społecznej
dobre związki interpersonalne
demokratyczna struktura charakteru
rozróżnianie środków i celów, dobra i zła
filozoficzne, niezłośliwe poczucie humoru
zdolność do twórczości
opór wobec całkowitego „wchłonięcia” przez kulturę; wyjście poza specyficzną, konkretną kulturę
specyficzne wady; świadomość własnych niedoskonałości
wartości i samorealizacja
rozwiązanie dychotomii w samorealizacji
(Abraham Maslow Motywacja i osobowość, 1954, wyd. pol. 1990) XI - 2