OPOLE 1997-01-06

Autorzy : Jerzy Dąbrowski , Michał Gołka

FERROREZONANS

Układ pomiarowy:

Tabela pomiarów:

I	U	UL.	UC
mA	V	V	V
10	10	12.9	4.5
20	16	22.4	7.2
30	21	29.5	9.9
40	24	35.0	12.3
50	26	39.2	14.9
60	27	42.5	17.4
300	23	77.5	97.0
290	21	76.7	93.6
280	19	76.1	91.1
270	18	75.5	88.2
260	16	74.7	85.4
250	14	74.0	82.3
240	13	73.4	79.8
230	12	72.77	77.0
220	12	71.8	74.5
210	11	71.0	71.4
12	11	15.6	5.2
10	10	13.1	4.5
8	8	11.0	4.0
6	6	8.8	3.4

gdzie:

|I| - prąd w obwodzie,

|U| - napięcie na elemętach LC,

|UL| - napięcie na dławiku,

|UC| - napięcie na kondensatorze.

Charakterystyka I = f (|U|):

Układ pomiarowy:

Tabela pomiarów:

u	I	IL	IC
V	mA	A	A
5	19	0.019	0.032
8	37	0.025	0.053
10	46	0.029	0.065
13	61	0.036	0.085
15	70	0.041	0.099
18	84	0.050	0.118
20	91	0.056	0.132
23	101	0.067	0.152
25	106	0.074	0.163
27	110	0.084	0.176
31	114	0.109	0.201
35	106	0.142	0.227
37	100	0.161	0.239
38	96	0.177	0.247
40	98	0.203	0.261
42	108	0.236	0.272
45	132	0.289	0.291
48	173	0.360	0.310
50	199	0.419	0.325

gdzie:

|U| - napięcie źródła,

|I| - prąd w obwodzie,

|IL| - prąd płynący przez dławik,

|IC| - prąd płynący przez kondensator.

Charakterystyka I = f (|U|):

Wnioski z ćwicznia:

Jak widać na zamieszczonych charakterystykach, pomiary potwierdziły oczekiwania. Krzywa C jest prostą, krzywa L parabolicznie narastająca.

Zjawisko ferrorezonansu stosuje się w bezstykowych przełącznikach i w stabilizatorach napięcia. Należy jednak pamiętać, że może ono być bardzo nie­bezpieczne ponieważ powoduje ono skokowe zmiany wartości amplitud prą­dów i napięć.

2

---