wahania pokazywali się nago służbie, również pici przeciwnej, lub kazali jej pomagać sobie przy rozbieraniu51. Przyjaciółka Woltera na pytanie, czy nie przeszkadza jej, ze w kąpieli każe sobie usługiwać mężczyźnie, miała ponoć odpowiedzieć: „domownicy nic mają płci".
Była tez. wreszcie nagość powodowana względami religijnymi, jako gest pokory i demonstracja miseria hmnana. Tak więc św. Franciszek chciał umierać nago. Jezus Chrystus jako przestępca został przybity do krzyza nago. co następnie miało stać się wzorcem chrześcijańskiej pokory. Niemniej wyniknął z tego problem, wokół którego toczyły się chwilami gwałtowne spory, czy Chrystus rzeczywiście wisiał na krzyzu całkiem nagi, czy też zachował przynajmniej przepaskę na biodrach, aby przykrywała narządy płciowe52. Znaczenie radykalnego upokorzenia było przeciwstawne znaczeniu, jaki niosła tradycja wstydliwości. Do dnia dzisiejszego przyjęło się to drugie. Niezależnie od tego postacie świętych niewiast pod krzyżem były w średniowieczu pokazywane w odzieniu'3.
Wbrew temu. co sądzono, prawdziwa nagość pojawiała się w średniowieczu i w początkach epoki nowożytnej raczej w sporadycznych sytuacjach i to wyraźnie powiązanych z czasem i miejscem. Noc kończąca karnawał sprawia niekiedy wrażenie czegoś w rodzaju przcdnowoczesnej loxe paradę. Wydaje się. że a/ po XVIII w. spano zazwyczaj nago. Wkładano co najwyżej szlafmycę dla ochrony fryzury. Koszula nocna jest w łoskim wynalazkiem / XV w., tak samo jak damskie reformy. Druga małżonka cesarza Maksymiliana I. Bianca Maria Sforza z Mediolanu, wzbudzała podziw' swoimi nocnymi koszulami i z ich powodu by ła postrzegana jako przedstawicielka szczególnie wytwornego i wyrafinowanego stylu życia. Modne zasłonięcie nie by ło w ięc sygnałem wstydliwości. podobnie jak modne odsłonięcie nie musi być jednoznacznym sygnałem seksualnym. W Wenecji u progu czasów nowożytnych dekolty były tak głębokie, że istniał ponoć zwyczaj szminkowania sutek.
Poza tym publiczna kąpiel nago była zwyczajem dość powszechnym, aczkolwiek miejskie warstwy wyższe późnego średniowiecza i wczesnej epoki nowożytnej zwracały stopniowo uwagę na rozdzielenie płci. Wesołe obyczaje widoczne na wiciu obrazach nie by ły az tak rozpowszechnione, podobnie jak swobodne życie w kąpieliskach Badcn w Aargau. o którym zachowały się zgodne relacje z XV-XVIII w., od Poggio Braccioliniego po Giacomo Casanovę. Dłużej zachował się zwyczaj kąpieli nago w jeziorach i rzekach, głównie wśród młodzieży z niższych warstw społecznych. Warstwy wyższe, przede wszystkim w w ielkich miastach. jak Paryż, Rzym czy Wiedeń, korzystały z oddzielnych miejsc kąpieli dla obu płci i nosiły stroje kąpielowe54. Wszelako zakazy można było. jak się wydaje, wprowadzić w życie dopiero z chwilą pojawienia się skutecznej służby policyjnej w XIX w.'- Mieszczańska kultura kąpieli w tym stuleciu oraz budowane łaźnie publiczne służące zdrowiu narodu - w 1888 r. pojawiło
51 Julie, w: Lunie. s. 118.
52 Schreincr. w: tamie.
55 Regino Sch\vci/er-VMJer.s. Die Heilige am Kreuz. Studicn zum weibhdien Gwesbild im spawu MiUelaher unii m der Barockzeil. wyd. 2. Bem 1999.
Odnośnie do kąpieli w Tybrze np. 11 sierpnia 1612 wg Bibhotcca Apostolica Vaticana, Urb.lut.
1080. 510v.
” Franz X. lider. Bodę- und Schwim/nkuhur in tWevi, Wicn 1995.
69