ale liczą się pieniądze i on również zmniejsza zewnętrzne koszty inwestycji. Miasto istniejące ma już swoje drogi dojazdowe, są ludzie więc jest siła robocza, w ten sposób producent zmniejsza koszty zewnętrzne.
Lokalizacja swobodna dlatego że nie mówi nam o konkretnym miejscu, ale mimo to inwestor dąży do zmniejszenia kosztów zewn. więc tworzy fabryki w miejscach dogodnych, szczególnie blisko miast z rozbudowaną infrastrukturą techniczną.
Miasto staje się więc atrakcyjne dla inwestorów. Z miasta w ten sposób rodzi się produkcja przemysłowa. Powstają ośrodki przemysłowe, okręgi przemysłowe. Życie ekonomiczne wiec będzie się toczyło w miastach dynamicznie.
Produkcja fabryczna oznacza standaryzację (np. odzież jest numerowana dla potrzeb produkcji)
Wiek XIX rozpoczyna proces urbanizacji-czyli rozwoju miast. Proces ten jest warunkowany rozwojem przemysłu, który trwa aż do lat 70-tych XX w.
I. Proces urbanizacji:
1) rośnie liczba miast
2) rośnie liczba ludności miejskiej
3) wraz z rozwojem tego procesu ludzkość będzie się koncentrowała w miastach. Migranci napływają ze wsi.
Proces na przestrzeni miejskiej:
• tworzą się obszary o różnych aktywnościach w tym mieście
• mieszkańcy miast są coraz bardziej zróżnicowani pod względem statusu i społ.-zawodowym (rośnie liczba specjalizacji zawodowej)
• ludzi trzeba żywić wiec rośnie handel, musza gdzieś mieszkać -struktura się rozrasta (musi być policja, urzędy, służba zdrowia, straż miejska)
Ludność ta jest b. heterogeniczna i jest w pewnym sensie ujednolicona. Rytm życia porządkowany jest pracy (w fabryce).
II. Drugi sposób urbanizacji:
- kulturalistyczny (on nie dotyczy miast). Zaczął się od szkoły chicagowskiej „urbanizm jako sposób życia”. Urbanizm to miejskość. Struktura gospodarcza, instytucje i sposób spędzanie wolnego czasu wytwarzają specyficzną organizację życia społecznego. Nie tylko miejski sposób, życie nie musi być związane z miastem, może przenosić się na wieś.
Ludność wiejska przejmuje kulturę. Kulturowy sposób urbanizacji wychodzi poza miejskość - to sposób kulturowy dla wszystkich, dla ludności miejskiej i wiejskiej.
A co w miastach gdzie nie ma przemysłu?
Następuje obsługa własnych mieszkańców (usługi, dost. dóbr). Produkcja przemysłowa wypiera produkcję rzemieślniczą.
Zaczyna się kryzys małych miast. Proces utraty ekonomicznych podstaw nazywa się procesem ruralizacii (w sensie ekonomicznym) czyli uwsiowienie. Miasteczka które nie mogą się utrzymać z własnej obsługi zaczynają uprawiać ziemię i tracą status miasteczka.
3