21
Elementy rachunku prawdopodobieństwa
Często stosujemy symbol /x,y(.,.), aby odróżnić łączną gęstość prawdopodobieństwa od gęstości rozkładów' brzegowych zmiennych X i Y, zwranych wtedy gęstościami brzegowymi fx(-) i fy(-).
Definicja 2.21. Zmienne losowe X i Y są niezależne, jeśli dla dowolnych zdarzeń A C R i B C R zachodzi
(2.31)
P(X e A,Y € B) = P(X e A)P{Y € B) .
Twierdzenie 2.22. Zachodzą następujące warunki:
(2.32)
l. Zmienne losowe X i Y są niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy dla wszystkich o,6 € R zachodzi
2. Jeżeli zmienne losowe X iY mają łączną gęstość, to X i Y są niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy
(2.33)
}X,Y(x,y) = fx(x)fY(y)
dla dowolnych x, y € R.
3. Jeżeli zmienne losowe X iY są dyskretne, to X i Y są niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy
(2.34)
P(X = x,Y = y) = P(X = x)P(Y = y)
dla dowolnych x, y € R.
Doświadczenie losowre ma tylko dwa możliwe wyniki, zazwyczaj zapisywane jako „1” i „O” (tak / nie, sukces / porażka, prawidłowy / nieprawidłowy, itd.). Prawdopodobieństwo „sukcesu” jest równe p, gdzie oczywiście O < p < 1. Stąd rozkład prawdopodobieństwa dany jest wzorem
(2.35)
P(X = 1) = p, P(X = 0) = 1 - p .
Ważniejsze charakterystyki: E X = p, VarX = p(l - p).
Zastosowanie: rzut monetą, kontrola sprawności pojedynczego elementu na linii produkcyjnej, zaliczenie egzaminu.
Załóżmy, że mamy n niezależnych powtórzeń takiego samego doświadczenia losow-ego, które ma tylko dwa możliwe wyniki (zwane tradycyjnie porażką i sukcesem). Oznacza to, że n razy powtarzamy doświadczenie z rozkładu dwupunktowego. Przez p, tak jak poprzednio, oznaczmy prawdopodobieństwo sukcesu w pojedynczej próbie. Wtedy prawdopodobieństwo zajścia k sukcesów wr n próbach (czyli zdarzenia X = k) określone jest wzorem
(2.36)