10578 701

93

Powyższe porównanie uczy gospodarza mydlącego, aby do pokarmów ubogich w azot, jak n. p. rzepa, ziemniaki i t,. d dodawał obłitują.-cyeli w ten pierwiastek, jak n. p. zboża drutowanego, nasion strączkowych, albo co najtaniej Avypada, makuchów; tćni więcej że wtenczas tylko istoty bczazotne zupełnie zużytkowane, . na korzyść tuczonego zwierzęcia obió-cone zostaną, jeżeli zac howano właściwy stosunek pokarmów azotnych do bezazotnyeh. W przybliżeniu inożc być przyjęty ten sam, jaki się znajduje w dobrćin sianie łakowćin, wsianie koniezowóm, i w chlcb .e i tym podobnych pokarmach t. j. na (i do 7 funtów bezazot-nych części 1 funt. azotiiych. Używajcie makuchów' do okraszania jałowej karmy, wypadało-by dla zachowania tego stosunku dodać około 2cli funtów makuchów na 100 funtów buraków, a na 100 funt. ziemniak' w około 4 funty tej okrasy.

Nastręcza sic jeszcze pytanie: które części składowe paszy i zużyte ciała, wydziela zwierzę w postaci odchodów stałych, a które w stanic płynnych? Na powyższe pytanie dajemy odpowiedź ogólną: części pokarmów rozpuszczalne przechodzą do moczu, nierozpuszczalne zaś do gnoju. W na-