10578901

125

cej woni i objętości gdyż jest lotny, staje się więc gazem i uchodzi w powietrze.

Czwarte doświadczenie. Ażeby się przekonać że sól powstała z dodania kwasu siarkowego do gnojówki, otrzymana przez odparowanie zawiera rzeczywiście amoniak, pomieszajmy ją z małą ilością świeżo wypalonego wapna i wody. Mięszanina ta wydaje woń silną w nos u-derzającą, która trzymany nad nią z czerwieniony papier lakmusowy do błękitnej barwy przywraca co dowodzi obecności w amoniaku. Wapno działa przeciwnie kwasowi siarkowemu, jest ono zasadą silniejszą niżeli amoniak i dla tego odbiera mu kwas siarkowy, przez co uwolniony z połączenia gaz amoniaku uchodzi, Ztąd w idziemy, że kiedy amoniak wyłączony z związków przez wapno, przybiera postać gazu lotnego, wiec też z tego powodu, nie trzeba zgnili;) gnojówki ani zbutwiałego lub sfermentowanego nawozu zaprawiać wapnom, a mianowicie palonom, jeżeli nie chcemy pozbawić ich niły nawozowej. Ulotniony amoniak me ginie wprawdzie, lecz idzie na pożytek całemu światu, gdyż rozchodzi w powietrzu i spłukany deszczem, rosą i śniegiem, wraca napowrót do ziemi. Sądzę, że skrzętny rolnik nie ma po-