19460 P1100650

■

Ki

liii

skrystalizowały się w formę stylistycznie liwna. Gdy np. literat Rozwojski mówi do Jesteś człowiek Hamsunowski, lecz wy-Hp na Avenariuszu i Nietzschem” ⁷, to jest w ■l zaszyfrowany sens aluzyjny, ale nie jest takie mm €lementem teatralnie funkcjonalnym. W Wol-|| duchach wciąż się rozmawia: o Wyspiańskim, Redanie, Bataille'u, Bernsteinie, platońskim sym-Htjonie, twórczości Oskara Wilde’a, Wenus Kapi-Htśskiej, Craigu, Kiplingu, Dantem, Tołstoju, reinkarnacji. Micińskim, indyjskiej mitologii, Oswaldzie Kena. Ojcu Strindberga, słynnych w historii kur-pwiach. estetyce nagości i wielu innych sprawach⁸, piołyczna introdukcja czarnokawców z Karykatur

łapana zostaje na cały ta lhołega na tym, że u

tekst dramatu. Róż-Kisielewskiego beżład-gwar kolegów Helskiego był elementem reali-^nej charakterystyki środowiska — u Kozickie-H to coś w rodzaju dekadenckiej „czystej for-p Mimo jednak, że Wolne duchy cierpią na prze-słów, nie należy lekceważyć wyłaniającej się lich nadmiaru warstwy fabularnej, bo jest ona rapm komentarzem do persewerujących moty-■owliramaturgii modernistycznej.

fabularnego jes1 *»¹]■^{2 3} Kozicki, Wolne duchu, Lwć

^Hegdote można streścić następująco. Punktem

t informacja autorska;

HI

1

erudycją doszukać by się można wpływu Huys

2

ów 1911, s. 8.

3

aoże w genezie takiego nasycenia rozmów her