się stopniowo (rys, 9.1). Od sadzo nie (różnica kolejnych średnic) powinno spełniać warunek -
(9.1)
D 4 l.2d
■ Czopami nazywamy te części wału lub osi. które stykają się z elementami współpracujących części rnas/yn (łożysk, koi. sprzęgieł itp.}, Średnice czopów, osi i wałów są znormalizowane, dlatego wymiary te przyjmujemy (po obliczeniach wylrzymaiościowych) z szeregów liczb normalnych.
Ky.s.9.1, Przyklei uaki sdiodkowctio
W tablicy 39 podajemy wyjątek z PN-7fi M-1)2041 w zakresie średnic od 25 do 400 mm.
Uwai/u: Przy dobieraniu średnic czopów pod łożyska toczne należy średnicę czopa'dostosować do średnicy otworu w łożysku — według aktualnie obowiązującego katalogu łożysk tocznych. Stopniowanie średnic otworów łożysk tocznych: 10, .12, 15. 17 mm. od 20 do 100 — co 5 mm. od 100 do 200 — co 10 mm, od 200 do 400'— co 20 mm. Wymiary te odnoszą się do większości produkowanych łożysk tocznych.
Obliczenia wytrzymałościowe osi i walów dwupodporowych polegają na: 1) wyznaczeniu metodami statyki wszystkich sil czynnych (obciążenia) i biernych (reakcji podpór); 2) obliczeniu momentów zginających w przekrojach nic1 bezpiecznych (dla walów ■ również momentów skręcających): 3) wyznaczeniu średnic w przekrojach niebezpiecznych.
Do.obliczeń wytrzymałościowych przyjmujemy następujące wartości wskaźników wytrzymałości przekroju: ■ ■ ■
a) dla osi i walów pełnych o przekroju kołowym
■ Wx KS 0.1 d- lub ■ W„ st 0,2 d- ' b) dla osi i walów drążonych o przekroju p i e rśc i c rai o w y m
lub
J
Najkorzystniejszy jest stosunek fi — 0,4-:-0,6
Średnice osi i walów obliczamy /. następujących warunków vvvtr/ymało ścio wych:
.1, ~Nd zginanie
— osie pełne o przekroju kołowym
(9.5)
(9.6)
■Podstawiając/: nicy osi. o trzymamy Wx ss OJ d:'{{
lj. stosunek średnicy otworu do zewnętrznej śred-
P)
lub
(9.4)
Mg
CA?
— osie drążone o przekroju pierścieniowym
Af„
2. Na skręcanie {tylko wały krótkie oraz wały przy obliczeniach wstępnych)
— wały polne o przekroju kołowym
(9.7)
— waty drążone o przekroju pierścieniowym
(9.81
Uwaga: we wzorach 9,5 — 9.8 wartości naprężeń dopuszczalnych przyjmujemy w zależności od rodzaju naprężeń występujących podczas pracy osi lub wału.
Na jednoczesne zginanie i skręcanie | |
<7. -■ %/<r/ f te-Tj- U kgu |
(9.9) |
Af podstawiając <7, ■=---- oraz t, |
ivr. |
= ^ otrzymamy po-prze- | |
kształceniach |
149