□ Rozwiązanie tego równania ma postać:
D
Dn
gdzie:
N = N0 • e
N -ilość komórek zdolnych do proliferacji po napromieniowaniu dawką D,
D0 - średnia dawka letalna, jej zdeponowanie umniejsza liczbę komórek zdolnych do namnażania się e-krotnie.
Dlaczego dawkę tę nazywa się też dawką D37?
□ Zatem prawdopodobieństwo przeżycia komórki z jedną tarczą po napromieniowaniu dawką D określa wzór:
)1 tarcza przeżycia
D
□ Wzór powyższy poprawnie opisuje reakcję populacji haplo-idalnych na napromieniowanie. Jeden parametr, średnia dawka letalna D0 opisuje „reakcję” tych komórek na napromieniowanie
□ Uogólnijmy model na przypadek komórki z wieloma tarczmi.
Zakładamy, że komórki diploidalne posiadają wiele tarcz (n) i jedynie „trafienie” wszystkich skutkuje letalnie. Każda inna sytuacja wywołuje „jedynie" skutki subletalne.
□ Z powyższego wnioskujemy, że prawdopodobieństwo trafienia jednej tarczy w komórce wynosi:
D
)1 tarcza _ a _ p1 tarcza _ a _ _ D0 trafienie ~ przeżycia ~