26648 J Wittlin Ból drzewa,a

I

BÓL DRZEWA

Jam jest drzewo,

Na którem onego czasu Zawisnął On na Golgocie.

Wyrosłem w głębi olbrzymiego lasu,

Listowiem — co dnia — kąpał w szczerem złocie. Wiatr mnie uginał, acb, wiatr mnie kołysał,

A z barek moich drogocenny zwisał,

Płaszcz żywych liści.

Ja miałem ręce, ja miałem ramiona--

Rano, gdym wstawał z mgieł nocnej zadumy,

Szły z mego łona rozmarzone szumy,

I wszystkie za mną budziły się drzewa,

A każde bije do ziemi pokłony Wypoczętemi gałęźmi — ramiony,

I wnet się wszystkie drzewa rozgadały,

A utęskliwe te nasze hejnały Szły — szły — szły —

I rozpraszały zwierzętom ich sny.

61