27790 PC110962

124 Aneta Kazanecka

Lider FN zdawał sobie sprawę z tego. że bardzo ważna jest troska o własny elektorat (aby nie odniósł on wrażenia, że się go zaniedbuje), przekonanie elektoratu wahającego się oraz doprowadzenie do sytuacji, w której elektorat kontrkandydata zaczyna wątpić w słuszność swojego wyboru. W związku z powyższym dokonana została segmentacja rynku wyborczego i w efekcie zróżnicowano środki, styl przekazu i dobór argumentów w zależności od typu wyborcy. Zdecydowano wówczas, że:

— Do młodych wyborców najłatwiej będzie dotrzeć przez Internet, billboardy, plakaty, a także podczas Uniwersytetu Letniego oraz tzw. „Karawan Le Pena” na francuskich plażach. Lider FN w przemówieniach do francuskiej młodzieży mówił o konieczności stworzenia miejsc pracy, poszerzenia oferty edukacyjnej, zagwarantowania stypendiów socjalnych dla studentów, którzy nie mogą liczyć na pomoc rodziny. W wystąpieniach powtarzał: „[...] chcę walczyć z wami o silną Francję, słuchać waszych potrzeb, dać wam możliwość decydowania w reformach poprzez referendum*’.

-    Apel do ludzi starszych powinien być przekazywany głównie poprzez telewizję, materiały drukowane i spotkania bezpośrednie. W tej grupie elektoratu starano się wzbudzić „ducha patriotyzmu” i nawoływano do konieczności walki o właściwy rozwój Francji i poszanowanie tradycji.

-    W zdobyciu poparcia elektoratu katolickiego, wrażliwego na tradycyjne wartości, powinny znaleźć się m.in. hasła potępiające małżeństwa homoseksualistów oraz skierowane przeciwko wyznawcom innych religii, wskazujące ich jako zagrożenie dla francuskiego społeczeństwa.

W trakcie kampanii wykorzystano bardzo dużo materiałów drukowanych. Wydawano m-m. gazetę zatytułowaną „Przede wszystkim Francuzi” (w której relacjonowano i komentowano przebieg kampanii wyborczej wszystkich kandydatów)¹, pocztówki, plakaty, ulotki, naklejki, biografię kandydata, broszury informacyjne itp.

Sztab Le Pena przygotowywał także tzw. gadżety ze zdjęciem i nazwiskiem swego lidera, w tym m.in.: koszulki, czapki, znaczki, parasole, długopisy, breloczki, chorągiewki, naklejki różnych formatów, także na samochód (z takimi napisami, jak: „Niech żyje Le Pen”, „Kochamy Le Pena”, „Tylko Le Pen”, „Le Pen prezydentem”, „Le Pen siłą dla Francji”, „Le Pen - nadzieja dla Francji”, JLe Pen - przyszłość Francji”). Przygotowane zostały również kasety wideo, plastikowe karty z hasłami programu kandydata, np.: „Walka z imigracją? Angażuję się w to!”, „Praca dla każdego Francuza? Angażuję się w to!”, „Redukcja podatków? Angażuję się w to!”.

Powtarzanie zdania „Angażuję się w to” miało na celu podkreślenie zaangażowania kandydata w walkę z problemami życia codziennego tak, by wyborcy zapamiętali, że tylko Le Pen dba o ich interesy i pragnie poprawy sytuacji w kra-

ni. W trakcie kampanii zastosowano wielokrotne powtarzanie haseł kampanii i Równych zagadnień programu w celu wzmocnienia efektu perswazji i wpłynięcia na zapamiętanie przekazu.

Sztab wyborczy skrupulatnie dbał o przestrzeganie zasady spójności. Plakaty były utrzymane w barwach Frontu Narodowego (odpowiadają kolorom flagi francuskiej — niebieski, biały, czerwony) i nawiązywały do haseł wyborczych lansowanych na poszczególnych etapach.

Wszystkie materiały cechowała wysoka jakość wykonania, zarówno pod względem barw, czytelności, jak i pomysłowości projektów. Pod względem jakości materiałów promocyjnych kampania lidera FN była na bardzo wysokim poziomie. Różnorodność i nakład tych materiałów wyróżniały Le Pena spośród innych kandydatów.

Cechą charakterystyczną aktywności tego polityka był także fakt, iż przed pierwszą turą odwiedził wiele francuskich miejscowości, organizując spotkania w siedemdziesięciu departamentach. Schemat przygotowań do tych spotkań był zawsze taki sam: sztaby wyborcze zbierały informacje na temat problemów społeczności lokalnej (poprzez strony internetowe, spotkania z miejscowymi władzami i przedsiębiorcami), a następnie na podstawie analizy uzyskanych danych przygotowywano wystąpienia zawierające propozycje naprawy sytuacji w danym departamencie.

Le Pen prowadził także aktywną kampanię internetową za pomocą rozmów z internautami (brał udział w czatach) oraz przez codziennie aktualizowane wiadomości na temat przebiegu rywalizacji pomiędzy kandydatami. Dzięki temu użytkownicy sieci mogli na bieżąco zapoznawać się z przebiegiem kampanii Le Pena, jego programem, zadać pytanie i szybko uzyskać na nie odpowiedź.

W efekcie starania o poparcie internautów były bardzo skuteczne. Odzwierciedliły to wyniki głosowania internetowego, w którym najwięcej głosów uzyskał lider FN - 19%, podczas gdy J. Chirac - 18%, a L. Jospin 16%¹⁸.

W ramach starań o tytuł prezydenta Jean-Marie Le Pen przygotował dwie publikacje. Jedną z nich był ^Album Le Pena” zawierający szczegółową biografię tego polityka, napisaną przez Yanna Marechala. Album ten, bogaty w profesjonalnie wykonane zdjęcia, przedstawiał ważne etapy życia i działalności politycznej lidera Frontu. Wydany został w 10 000 egzemplarzy, z których 3100 zostało sprzedanych jedynie podczas konwentu FN. Natomiast 4500 egzemplarzy zostało ofiarowanych przedstawicielom życia politycznego i kulturalnego Francji (w tym 500 albumów trafiło do francuskich notabli, którzy złożyli podpisy pod kandydaturą Le Pena). Pozostałe egzemplarze albumów trafiły do księgarń, gdzie szybko znalazły nabywców. Wydano także 1000 albumów w języku angielskim, które trafiły do redakcji prasy zagranicznej i placówek dyplomatycznych krajów niefrancuskojęzycznych.

www.sondagespresidcntielles.fr.

1

Pierwszą gazetę wydawaną na czas kampanii wyborczej, zatytułowaną „Francja-Pny-tzłoić”, redagował w 196$ r. sztab wyborczy gen. de Gaulle'*.