29721 kok3

Dom pewnie zrozumiał, że mózg mi się wysunął z czajJ ki, bo powiedział:

—    Masimo, to jest Georgia. Georgio, to jest Masimo, rxj nowy wokalista. Georgia jest, yyy, przyjaciółką Robbiego. 1

Masimo. Masimo. Wow, Masimo! Muszę wziąć $J w garść. Masimo zabezpieczał skuter łańcuchem. Pnfl niósł głowę i spojrzał mi prosto w oczy. Udało mi się nJ przewrócić.

—    Miło było cię poznać — powiedział. — Mam nadzieję! że jeszcze kiedyś się spotkamy. Ciao.

I obaj weszli do Phoeniksa.

—    Tak, ciao — powiedziałam.

—    Pa, pa, dupcio! — zawołała za nim Libby. ,

Odwróciłam się i czym prędzej wzięłam ją na ręce.IB

—    Libby, dlaczego mówisz takie brzydkie słowa? Nigjfl tego nie powtarzaj!

—    Fajna dupcia, dupcia, dupcia... — zaśpiewała. 9

Skąd ona zna takie słowa?

Boże, ona ostatnio waży coraz więcej. Kiedy w końcu* dotarłyśmy do domu, byłam wykończona. PołożyłcSją! do jej łóżka — nie chciała spać ze mną, bo się obraztfćjS o to, że na nią nakrzyczałam. Nawet mnie nie pocanH wała na dobranoc, ale za to zdążyła mnie walnąć w uchoB swoją Barbie nurkiem.

VJ \óiYo

Matko kochana.

Statek miłości znowu wpłynął do portu.

No, teraz to dopiero mam Kosmiczną Podjar|9 kę. Jedyny problem polega na tym, że

płtoioł nawet najmmt,_.

|§ą<*^obq:

^ Ale powiedział: „Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy".

^^to \eónok znaczy, że rzeczywiście ma takq nadzieję, ciecie, ma nadzieję, ale w sumie to mu nie zależy? fJo super, znowu będę cierpieć z miłości.

Potryjg<jz.icdgk-, \S V^Wi<g~łv\icy

8 frfabg

| Obudziłam się tak późno, że makijaż musiałam robić

[ podrodze. W rezultacie wsadziłam sobie tusz do oko. Jos|wyszorowaną do czysta twarzą czekała przy swojej furtce. Była idiotycznie wesoła. I rozgadana.

-Cześć, Georgia, patrz, dostałam odznakę za ukończenie kursu przetrwania. Przypięłam ją sobie koło odznaki Towarzystwa Turystycznego. Widzisz? Super, nie?

-Jas, wydarzyło się coś bardzo...

-Na miejscu musieliśmy zbudować szałas z gałęzi

tiTbm...

1 -Jos, nie mam ochoty słuchać o twoim domku z gałązek. Chcę ci opowiedzieć o panu Cudowniaku.

i -Znasz zasadę Drużyny Asów.

I -Jaką zasadę?

; - Należy wysłuchać tego, kto pierwszy zaczął mówić.

- Tak, ale tę zasadę stworzyłyśmy miliard lat temu...

•    qpozo tym jeszcze zdążysz poględzić o tych swoich ga-

*    lązkach, a ja ci chcę opowiedzieć o tym cudownym...

tlo