29113 Obraz3

wapnowania, wałowania, wiosennego odfilcowywania, napowietrzania oraz częstego (raz w tygodniu) krótkiego strzyżenia.

Trawniki zawierające dodatek roślinności kwitnącej i innych gatunków występujących w stanowiskach naturalnych są nazywane na zachodzie Europy trawnikami ekologicznymi. Oprócz roślinności trawnikowej występują w nich gatunki z rodzin baldaszkowatych: marchew, koper, pietruszka (doprowadzane do kwitnienia) i roślin złożonych, jak margaretki czy cykoria, a z wargowych występują: lucerna, nostrzyki, łubiny i inne. Takie trawniki tylko raz są koszone, tj. pod koniec okresu wegetacji, a w międzyczasie są podlewane i nawożone, aby ich roślinność utrzymać w ciągu lata jak najdłużej w stanie zielonym. Uchodzą one za trawniki ekologiczne, ale bynajmniej nie estetyczne. Urządzane są zazwyczaj na peryferiach miast, natomiast w parkach miejskich i na reprezentacyjnych zieleńcach utrzymywane są wyłącznie nawierzchnie gazonowe.

3. Trawniki przenośne i ich stosowanie

Określenie trawniki przenośne oznacza trawniki przygotowywane w innym miejscu aniżeli ich ekspozycja.

Przenośne trawniki zazwyczaj są wykorzystywane w celach użytkowych. Służą do urządzania lub uzupełniania ubytków w nawierzchni trawiastej boisk. Wykorzystuje się je jako tło, przygotowując przenośne kwietniki do dekoracji terenów utwardzonych. Przede wszystkim są stosowane w urządzaniu nawierzchni trawiastej „z dnia na dzień”, ponadto bywają używane do umacniania skarp i nachyleń w budownictwie drogowym, kolejowym oraz w melioracjach. Często przy naprawie nawierzchni boisk piłkarskich służą do wypełniania zniszczonych fragmentów darni w miejscach najbardziej eksploatowanych, tj. głównie w pobliżu bramek.

Trawniki przenośne torfowe. Przenośne trawniki torfowe można przygotowywać różnymi metodami. Jeden ze sposobów to przygotowanie trawnika bezpośrednio na powierzchni torfowiska wysokiego, po zagęszczeniu, zneutralizowaniu i użyźnieniu kilkucentymetrowej jego warstwy. Do tego celu są potrzebne specjalne maszyny, które umożliwią pełne zmechanizowanie całej produkcji i transportu, łącznie z wyrównaniem, użyźnianiem i neutralizacją kwaśnego odczynu złoża przez natryskiwanie roztworem soli pokarmowych i substancji alkalizujących kwaśny torf, krótkim strzyżeniem liści, podcinaniem darni, jej zwijaniem, załadunkiem i transportem często na bardzo duże odległości. Metoda ta jest stosowana powszechnie na torfowiskach w Stanach Zjednoczonych.

131