Do socjologii wprowadził to pojęcie Milton M. Gordon i zdefiniował je następująco: „podział kultury narodowej obejmujący kombinacje mierzalnych sytuacji społecznych, takich jak pozycja klasowa, pochodzenie etniczne, terytorialne, miejsce zamieszkania w mieście lub na wsi oraz przynależność religijną, tworzących w połączeniu funkcjonalnąjedność wywierającą na jednostkę całościowy wpływ”.
Jak widać dla Gordona podkultura znaczyła mniej więcej tyle co „podspołeczeństwo” czy „podspołeczność”. Było to więc pojęcie bardzo szerokie.
W zupełnie inny sposób definiują pojęcie podkultury Donald Cressey i David Ward. Według nich „podkultura to zespół norm zachowania powiązanych ze sobą w taki sposób, że można je wyodrębnić z szerszej kultury, której są częścią”.
W definicjach podkultur dewiacyjnych spotyka się najczęściej dwa elementy: odrębność pewnych wartości i odrębność pewnych norm postępowania. Badacze podkultur są na ogół zgodni co do tego, że podkultura musi mieć także dość szeroki zakres zgodności z kulturą dominującą. W przeciwnym bowiem wypadku mielibyśmy do czynienia nie z podkulturą lecz kulturą odrębną.
BI Koncepcja podkultur dewiacyjnych A. Cohena
-Zdaniem Cohena każde działanie człowieka jest rozwiązywaniem problemów. „Do czasu rozwiązania problemy te wywołują stany napięcią braku równowagi; stanowią wyzwanie”.Zastanawiamy się nad wyborem właściwej linii działanią nad działaniem lub zaniechaniem działania. Mimo czynionych wysiłków nasze problemy mogą nadal pozostawać nie rozwiązane bądź też rozwiązanie jednego problemu może rodzić następny problem.
Wszystkie problemy ludzi powstają i są rozwiązywane w ramach dwóch kategorii determinant: ich ram odniesienia oraz sytuacji, w której działają. Rozwiązanie problemów polega na zmianie jednego z tych czynników lub obydwu naraz.
-"Sytuacja w ujęciu Cohena to „(...) świat, w którym żyjemy, i miejsce, w którym w świecie tym jesteśmy usytuowani”. Sytuacja jest tylko pozornie obiektywną w istocie bowiem na jej postrzeganie wpływająramy odniesienia. Na postrzeganie sytuacji wpływająm. in. takie czynniki, jak wychowanie, stereotypy, postawy, wartości, interesy. Czynniki te stanowiąjakby pryzmat, przez który postrzegana jest sytuacja.
—Jednostka może zrezygnować z osiągnięcia kulturowo wyznaczonego celu, który jest dla niej nieosiągalny, ale samo.przez się nie będzie to jeszcze rozwiązanie zadowalające. Stanie się takie wówczas dopiero, gdy jednostka wytłumaczy sobie, że w istocie cel ów nie był wart zachodu. Innymi słowy, musi jednocześnie ulec zmianie system wartości jednostki, by rezygnacja z dążenia do osiągnięcia owego celu nie powodowała dalszego stresu.
— Cohen uważa, że każda grupa (wiekowa, rasowa bądź etniczną zawodową grupa płci, warstwa społeczno - ekonomiczna) inaczej definiuje swoje główne problemy i wyznacza odmienne sposoby ich rozwiązywania. A zatem ramy odniesienia przy rozwiązywaniu problemów są różne dla różnych
s grup społecznych.
— Zdaniem Cohena grupy odniesienia wywierają na jednostkę dużą presję w kierunku zachowań zgodnych ze standardami, które w grupach tych obowiązują. Nie każde zatem możliwe rozwiązanie problemu jest dostępne jednostce, lecz tylko takie, które nie jest sprzeczne ze standardami (normami) obowiązującymi w grupie. Oznacza to, że wachlarz możliwych typów rozwiązań problemu jest ograniczony do rozwiązań akceptowanych przez „istotnych innych”. Dzieje się tak dlatego, że konformizm wobec oczekiwań grupy jest nagradzany akceptacją dewiacja zaś jest karana odrzuceniem.
— Cohen kładł szczególny nacisk na grupowe procesy doprowadzające do dewiacji: „Podstawowym warunkiem wyłonienia się nowych form podkulturowych (...) jest (...) interakcja jednostek, które mają podobne problemy w przystosowaniu”. Procesy interakcyjne mogą zachodzić zarówno między poszczególnymi jednostkami, jak i między całymi grupami, które nie potrafiąw zadawalający