33167 IMG 70 (9)

218

218

gdzie.

7,. Zj.... ^ - przyrósł miąższości drzew próbnych.

gy... g, - pierśmcowe pole przekroju drzew próbnych.

Picrśmcowy przekrój ustala się na drzewach stojących na podstawie pierśnicy w korze Przy rost miąższości drzew próbnych dotyczy zwykle strzały bez kory i ustala się go na ściętych drzewach próbnych, stosując wzór sekcyjny, zwykle środkowego przekroju

Dokładność określania średniej wartości intensywności przyrostu miąższości będzie zależała od zmienności tej cechy oraz od liczby drzew próbnych służących do jej określenia Zwiększenie dokładności można uzyskać stosując wybór drzew próbnych.

Oreómy dokładność określania intensywności przyrostu miąższości drzewostanu dla różnych wariantów pobierania drzew próbnych (Bruchwald I970d) Ocenę przeprowadzimy na przykładzie 94-letniego drzewostanu sosnowego z Puszczy Piskiej (dane w tab 43).

Wariant J. Drzewa próbne służące do określenia intensywności przyrostu miąższości pobiera się losowo spośród wszystkich drzew drzewostanu. Błąd średni określania intensywności przyrostu miąższości drzewostanu (p,) określa wzór:

(5.31)

Jeśli przyjmiemy, że liczba drzew służących do określenia intensywności przyrostu miąższości n, wyniesie !0. współczynnik zmienności intensywności przyrostu miąższości ma wartość W_t = 29.8%. otrzymamy błąd średni p, = 9.42%.

Wariant l. Przy wyborze drzew próbnych uwzględnia się picrśnicę drzewa. W tym celu określa się średnią pierśnicę drzewostanu i wybiera się takie drzewa próbne, których pierśmca jest zbliżona do wartości średniej. Można również przydzielić drzewa prymę proporcjonalnie do liczby drzew w stopniach pierśnicy, a pożądanym wymiarem pterśmcy drzew próbnych będzie wówczas wartość środkowa stopnia. Błąd średni określania intensywności przyrostu miąższości (p_ld) dla wariantu 2 określa wzór

(5.32)

Jeśli założymy, ze liczba drzew służących do określania przeciętnej pierśnicy

ir\’ równa liczbie drzew drzewostanu, a więc n_d ** N. wzór (5.32) przyjmie postać.

(5 33)

^ ^mierny, że «, = 10 i W_{t d} = 29,4%, otrzymamy błąd średni p_tJ =

I . .,m

w próbnych uwzględnia się pierśmcę i wysokość

tną pierśnicę i średnią wysokość drzewostanu, po me. których pierśnica i wysokość są zbliżone do Można również przydzielić drzewa próbne pro-Uopniach pierśnicy, a pożądanymi wymiarami dkowa stopnia pierśnicy i średnia wysokość sto-ci. Jeśli założymy, że n_d ~ N, błąd średni inten-wostanu (p_ldh) będzie równy:

(5.34)

\W_td= 29.4% i W, _M = 26.9%. otrzymamy błąd w próbnych uwzględnia się pierśnicę i przyrost

pierśnicy.

Mierzymy pierśnicę wszystkich drzew i sporządzamy linię przyrostu pierśnic Przydzielamy drzewa próbne proporcjonalnie do liczby drzew w stopniach pierśnicy 'wyznaczamy pożądane wymiary pierśnicy i przyrostu pierśnicy. Do określania intensywności przyrostu miąższości wybieramy takie drzewa próbne, których pterśni-^a • przyrost pierśnicy są zbliżone do wymiarów pożądanych Zakładając, ze n_d * ^sW. błąd średni określania intensywności przyrostu miąższości (p,#) dla wariantu •* określa wzór.

(5.35)

Przyjmując n_z = 50. n, = 10. W_t4* 29.4% i W,^ = 14.5%. otrzymamy błąd

średni p,^ = 5.87%.

Wariant 5. Przy wyborze drzew próbnych uwzględnia się pierśnicę. wysokość i przyrost pierśnicy

Mierzymy pierśnicę wszystkich drzew, sporządzamy krzvv»ą wysokości i limę przyrostu pierśnic. Przydzielamy drzewa próbne proporcjonalnie do liczby drzew w stopniach pierśnicy i wyznaczamy pożądane w ymian pierśnicy. wysokości i przyro _stu pierśnicy Wybieramy cukie drzewa próbne, których pierśnica. wysoko*.' i prr\ _foS( pierśnicy są zbliżone do wymiarów pożądanych Błąd średni określania mlcn sywności przyrostu miąższości (p, ^ ) dla wariantu S określa w/ór