w tej sprawie był Bill Tebb, ten sam którego pistolet utorował ucieczkę grupie Larsena z Norwegii do Szwecji.
Bob Evans został pomszczony. Za popełnione zbrodnie wojenne, a wśród nich również za wydanie rozkazu zamordowania Boba Evansa, marszałek Keitl zawisł na szubienicy.
KURS — MORZE ŚRÓDZIEMNE
W kilka dni po powrocie grupy porucznika Brew-stera z akcji przeciw „Tirpitzowi” w Norwegii udała się w dłuższą podróż pod dowództwem komandora Sladena prawie trzydziestoosobowa grupa płetwonurków. Najpierw przewieziono ich statkiem do Gibraltaru, a stamtąd samolotami na Maltę. Równocześnie przetransportowano tam pewną liczbę „żywych torped”.
Na Malcie płetwonurkowie znaleźli się w prawdziwie frontowych warunkach, gdyż ulokowano ich na poddaszu uszkodzonego domu towarowego, gdzie nie tylko ciekło im na głowy, lecz również brak było podstawowych wygód. Ponadto były kłopoty z wyżywieniem.
Na Morzu Śródziemnym angielskie torpedy miały operować wraz z okrętami podwodnymi. Wprawdzie bojowym podwodniakom nie uśmiechało się spełnianie roli przewoźników, lecz był to jedyny sposób efektywnego wykorzystania torped w tak ożywio-
Z bazy na Malcie „podwodne kwadrygi" zwalczały niemieckie i włoskie okręty a z portu Bastia na Korsyce. przeprowadzono atak na pancerniki włoskie w La Spezia.
nym akwenie, jakim było Morze Śródziemne, szczególnie na szlakach z Włoch do Afryki. Przechodząc na ten system transportu Anglicy nie wprowadzali żadnych rewelacji, gdyż już od 1940 roku zastosowali go Włosi, którym w ten sposób udało się kilkakrotnie wprowadzić „żywe torpedy” do Gibraltaru i Aleksandrii.
Na Malcie płetwonurkowie weszli w skład Dziesiątej Flotylli Podwodnej, dowodzonej przez komandora G. W. G. Simpsona. Z flotylli tej wydzielono do współpracy z nimi trzy okręty podwodne: „Thun-derbolt”, „Trooper” i „P 311”. Zostały one wyposażone w specjalne pojemniki przeznaczone do transportu „żywych torped” na pokładzie.
45