Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
W razie konieczności wykonywania nawierzchni w temperaturze powietrza poniżej + fTC należy podjąć specjalne środki zabezpieczające, do których zalicza się:
- zwiększenie zawartości cementu,
- zastosowanie cementu o wyższej wytrzymałości początkowej,
- podgrzewanie dodawanej wody lub podgrzewanie kruszywa do betonu. Dodawaną wodę o temperaturze przekraczającej +70'C należy zmieszać z kruszywem przed dodaniem cementu.
Jeżeli układanie betonu odbywa się w temperaturze powietrza przekraczającej +25'C, należy kontrolować temperaturę świeżego betonu w miejscu wbudowywania. Temperatura ta nie może przekraczać + 30'C.
W celu zapobiegania niekorzystnym wpływom wysokich temperatur na beton należy zastosować środki zapobiegawcze, takie jak:
- ochładzanie podłoża przez nawilżanie,
- zraszanie grubego kruszywa wodą.
Przepisy francuskie (11J2] zabraniają betonowania przy prędkości wiatru powyżej 6 m/s (21,2 km/h). Na rys. 11.7 pokazano zakres temperatur i wilgotności do betonowania wg [11.2]. Natomiast na rys. 11.8. pokazano prędkość ubytku wody (odparowania) w funkcji temperatury powietrza, jego wilgotności, temperatury powierzchni betonu oraz prędkości wiatru wg [11.2].
Betonowanie należy prowadzić w sposób ciągły. W przypadku awarii lub przerwy w betonowaniu powyżej 1,5 godziny, należy wykonać szczelinę konstrukcyjną. Jeżeli niweleta drogi ma pochylenie podłużne większe od 4%, to wskazane jest betonowanie z dołu do góry, ażeby zapobiec powstawaniu spękań powierzchniowych od rozciągania.
Rys 11.7. Zakres temperatur j wilgotności do betonowania 111.2)
Wyrwa rżani*, wbudowywanie mieszanek. betonowych
Rys. 11.8. Zależność prędkości odparowywania wocfy w funkcji temperatury powietrza, wilgotności powietrza, prędkości wiatru, temperatury powierzchni betonu [i i 2]
W niniejszym rozdziale przedstawione zostaną sposoby wykańczania powierzchni jezdni, takie jak: teksturowanie powierzchni, pielęgnowanie powierzchni, wykonanie szczelin.
Ma rys. 11.9 pokazano przekrój górnej czyści nawierzchni w strefie przypo. wierzchniowej. IMa górnej powierzchni powstaje zaprawa oementowo-piaskowa która w pierwszym etapie eksploatacji nawierzchni decyduje o szorstkości