38098 margul (52) []

U i nic I dosięgnąć sprytnego Esu. który potrafił droczy de nawet i wielkim Obaulą.

mH ^ niepowodzeń władca wpadł w rozpacz, I kiedy

■    11 Kusci. w jednej z miejscowości kraju Jorubów, w _pi7y. Tpie żalu powiesił się na przydrożnym drzewie. A potem czaro. Łun sposobem wdrapał się po łańcuchu do nieba. I odtąd tao,

■    jako bóg błyskawic i burz, otaczany wielką czcią przez cały Cd, który widzi w nim swego pierwotnego boskiego i czarodziejskie, go władcę. Poświęcono mu tv kalendarzu Jorubów każdy czwarty teń pięciodniowego tygodnia, Tylko wielki bóg nieba Obatala i || Kina i metali Ogur, dostąpili podobnego zaszczytu.

Takie oto historie o dawnych bogach i władcach opowiadają sobie czarni Jotubowie w chwilach wolnych od zająć. Niezwykłej wagi na. brały one w chwili uwolnienia się od ucisku białych, Jorubowie bo-wiem. odmiennie od wielu innych ludów wieloplemiennej Nigerjj₍ trzymają się wiernie wiary przodków, którzy zstąpili niegdyś z nieba |postaci ońszów i zapadli się potem w ziemią na kształt kamiennych głazów.

f -ckiOlimp Włoscy mieszkańcy

W

Grecji pewna góra o wyniosłym, zda się sięgającym samego jebcie, góra na północnej rubieży kraju. Wierzchołek jej 1 #*2 w chmurach, a oglądany z pobliskich nizin ginie z oczu. je fL j_atw0 znaleźć się nad jej szczytem i z wygodnego fotela w p|| . obserwować krawędzie skał, ale dawno, dawno temu w ^starożytnych wierzono, że wierzchołek tej góry ukryty jest $3 przed wzrokiem śmiertelnych. t właśnie górą jest Olimp, tradycyjna starohelleńska siedziba JUgych bogów, władców świata, zwanych od niej bogami ołim-(¥8' ■_reiigii starogreckiej Olimp był przeznaczony na siedzibę boskiej szóstki braci i sióstr. Byli to Posejdon, Hades, Dze-^Hestia. Demcter i Hera, chociaż Posejdon obrał sobie za tniesz* Jile toń morską, a Hades — świat podziemny. Boskie rodzeństwo „centralne postacie mitologii greckiej, wzorcowej dla Europejczyków. wielokrotnie opiewanej w poezji i muzyce, utrwalanej w marudne i na płótnie, przywoływanej do życia w codziennych zwrotach. Helleńska mitologia dochowała się do naszych czasów tylko w nie* lidu pełniejszych ujęciach. Poeta Hezjod, żyjący na przełomie VIII iVH wieku p.n.e., ułożył wierszowaną Teogonią, czyli Sarabn} IPI Dochowały się nadto inne traktaty mitologiczne, narwie późniejsze, np. tzw. Biblioteka Pseudo-Apollodora. Nie znaczy I bynajmniej, że jesteśmy zmuszeni ograniczać się jedynie do tydiM* || Wprost przeciwnie. Żadna mitologia nie ma tylu ziojci pośredni co podania o bogach i bohaterach helleńskich. Możni zaczerpnąć wiele wątków i wariantów mitologicznych i ze fłmlnyrl

W