38365 ScannedImage 37

40 Rozdział II. Postacie sacrum

mu, od inicjowanych dowiedział się, że zaginionych chłopców Dhuramoołan zjada, natomiast pozostałym jedynie usuwa ząb podważając go swoim dolnym siekaczem. Wściekły bóg zabił oszusta i umieścił jego gromowy głos w drzewach. Odtąd kręcąc warkotką z drewna moża przywołać głos Dhuramoolana. Baiame zebrał wówczas mężczyzn i powiedział im, że odtąd muszą sami urządzać inicjacje swym dzieciom. Lepiej przy tym, by nie mówili o tym kobietom, tak by te wierzyły, że inicjacji nadal dokonuje Daramulun we własnej osobie, zabijając i wskrzeszając dzieci. Według Wiradjeri właśnie w czasie walki z Baiame Daramulun postradał nogę, odtąd nazywa się Jednonogim.

Jak mówi mit Yuin, Daramulun pojawił się w stwórczym Czasie Snów na ziemi, która była wówczas bezludną pustynią. Daramulun wraz ze swą matką Ngalal-bal szedł po świecie, stwarzając drzewa, zwierzęta i ludzi. Wtedy nie było jeszcze żadnych ludzi, jedynie bezforemne pierwotne byty bookoomurri. Z nich bóg ukształtował zwierzęta i gady. Potem część zwierząt zmienił w ludzi. On pierwszy skonstruował warkotkę reprezentującą jego głos i wprowadził rytuały inicjacji Ku-ringal. Powiedział Yuinom jak powinni żyć, nadał im prawa. Każdemu plemieniu powiedział, w jakim języku powinno mówić. Niegdyś psy również potrafiły mówić, ale Daramulun odebrał im tę zdolność. Dał czarownikom moce magiczne. Potem jednak Drozd Kaboka wywołał potop, który zniszczył wszystko, jedynie kilku ludzi Daramuluna uratowało się na szczycie góry Dromedary, Daramulun zaś odszedł na niebo²⁵. Niektórzy uważają, że wstąpił tam cieleśnie, inni, że jedynie jego duch wstąpił na niebiosa, skąd przygląda się uczynkom ludzi.

Rys. 4. Postać Darumuluna usypana z ziemi

²⁵Berndt & B e r n d t, op. cit., s. 202.