42933 str13 (15)

rowania i sterowania silnikami (pedał „gazu", włącznik zapłonu) oraz układem napędowym:    pedał, sprzęgła głównego,

drążki sterujące sprzęgłami oraz hamulcami bocznymi, pedał hamulca głównego i dźwignia zmiany biegów. Tutaj też umieszczona była tablica przyrządów kontrolnych oraz sygnalizacji świetlnej (oprócz czołgowego telefonu wewnętrznego, dającego dodatkową możliwość przekazania przez dowódcę poleceń me-chanikowi-kierowcy). Z lewej strony me-chanika-kierowcy znajdowała się bateria akumulatorów, a za nią zbiorniki na paliwo. Za zbiornikami znajdowały się uchwyty do zapasu amunicji armatniej wyjmowanej od strony przedziału bojowego. Z prawej strony mechanika-kie-rowcy umieszczono sprzęgła boczne (z wałkiem do lewej przekładni bocznej), z hamulcami, skrzynią przekładniową, sprzęgło główne, sprzężone wzdłużnie dwa silniki gainikowe wraz ze wszystkimi układami. Wentylator i chłodnica wodna znajdowały się za silnikami.

Między mechanizmami umieszczonymi po obu stronach kadłuba znajdowało się wąskie przejście umożliwiające przedostanie się do przedziału bojowego, który zajmował tylną część kadłuba.

Tu umieszczono armatę 76,2 mm, siedzenia dla pozostałych członków załogi (dowódcy, działonowego i ładowniczego), zapas amunicji, radiostację i przyrządy celownicze. Przedział bojowy był osłonięty z przodu, boków i częściowo z tyłu płytami pancernymi, na których od wewnątrz, na specjalnych uchwytach, umieszczano niektóre narzędzia, części zapa-

W jednostkach pancernych WP

sowę, wyposażenie, uzbrojenie osobiste załogi itp. Podczas złej pogody, jeżeli działo nie brało udziału w walce, przedział bojowy zakrywano od góry płachtą brezentową.

Podwozie działa. Mechanizm gąsienicowy składał się z sześciu kół nośnych (z każdej strony) z bandażami gumowymi, trzech mniejszych kół (również z każdej strony) podtrzymujących górną część gąsienicy, kół napinających umieszczonych z tyłu oraz zębatych kół napędowych umieszczonych z przodu kadłuba. Koła nośne umocowane były na wahaczach niezależnie jedno od drugiego, a elementem resorującym były stalowe drążki skrętne umieszczone wewnątrz kadłuba i przebiegające po jego dnie, od jednej ściany bocznej do drugiej.

Każda taśma gąsienicy składała się z 91 ogniw stalowych, kutych lub odlewanych: ogniwo miało dwa grzebienie, tworzące zabezpieczenie przed spadnięciem z kół, oraz otwory dla zębów koła napędowego. Budowa mechanizmu gąsienicowego i zawieszenia pozwalała, w razie uszkodzenia kół nośnych lub podtrzymujących czy też napinających, na skrócenie gąsienicy i kontynuowanie jazdy działem. Oczywiście, takie rozwiązanie stosowano tylko w nagłych wypadkach.

Uzbrojenie działa. Zasadniczym uzbrojeniem działa SU-76 była 76,2 mm armata wz. 1942 (ZIS-3), odpowiednio przy-

13