43

40

40

Wbrew spodziewaniu znajdujemy ich w „Księdze" jeszcze mnóstwo, zaczynając od Abdanka ii po przez herby Bończa, Gissa 1, Ciołek (fig. 64). Czapla, Łabędź (fig. 65) do Natarcza 1, Pomiana (fig. 66), Prusa Ud i Przerowy (fig. 67). Słuszność i tu przyznać każe, iż „Księga" po wprowadzeniu typu tarczy turniejowej, wielokrotnie zerwała z lichą heraldyczną tradycyą (papierową) i przyniosła cały szereg zbrójb, których cymery przedstawione profilem w prawo, tkwią już na hełmach również w prawo patrzących;zdarzają się jeszcze pewne nie-konsekwencye zwłaszcza w cymerach pierzastych i rogatych, spotykamy tu bowiem dziwolągi w sensie odwrotnym: hełm profilem a cymer wprost (Lesz-czyc, Morawicki 11, Plemięcki III, Rahoza I i in. —

(fig. 68) — bądź co bądź heraldyczna poprawa tej części zbrojb jest jednak w „Księdze" wyraźna, wobec czego tern bardziej rażą pozostawione jeszcze tu i owdzie cymery fruwające (w herbach Aur-szwald, Chomąto, Cietrzew, Daliński, Korczak IV,

Pielgrzymy, Poraj i in. — fig. 69), albo cymery za małe w stosunku do hełmów (Arłamowski, Dębicz— fig. 70, Lisicki, Łukocz, Pobóg, Sulima i in. — fig.

fig. 68.

71), lub takie, które zamiast mocno siedzieć na hełmach, tkwią, dołem mniej lub więcej wycieńczone, niby na śpilce, na jednym z liści korony, grożąc że lada chwila stamtąd zlecą (Arłamowski, Dębicz— fig. 70, Łukocz, Sulima — fig. 71, Fogelwe-der, Dołęga Makowieckich, Boner, Pogonią Illb, Ge-szaw I, Lis Kosmowskich, Kościesza 1 Chodkiewi-czów — fig. 72) i sporo innych.

Nie ustrzegła się też i „Księga" kilku szpetnych heraldycznych potworków; w Haugwiczu V, cymer prawego, w lewo zwróconego hełmu, zwrócony jest w prawo, a cymer hełmu lewego, zwróconego w prawo, zwrócony jest w lewo — każdy więc cymer potylicą do kraty hełmu (fig. 73). Jest

fig. 69.