MACIERZE O macierzach, jako o szczególnym przypadku funkcji, wspomnieliśmy już w trzecim paragrafie rozdziału I. Nasze rozważania dotyczyć będą macierzy', których elementy są liczbami rzeczywistymi (ogólnie tak być nie musi).
Niech D={(i,k): i = l,2,...,m, k = l,2,...,n}. Każdą funkcję f odwzorowującą zbiór D w zbiór liczb rzeczywistych R nazywamy macierzą prostokątną o wymiarach mxn, przyczyni f(i,k) = aikt i = 1,2.....m, k = l,2,...,n
nazywamy elementami tej macierzy
Funkcję taką zapisujemy podając jej wartości w postaci tablicy o m wierszach i n kolumnach w ten sposób, że wartość alk umieszczamy w i-tym wierszu i k-tej kolumnie:
all a12 ••• aln
a21 a22 ••• a2n
„aml am2 ••• amn.
Macierze oznaczać będziemy pojedynczymi literami np. A, B i zapisywać będziemy krótko A=[a*]mxn, a czasem jeszcze krócej
Wyróżnijmy następujące szczególne przypadki:
1) Jeżeli m=n, macierz nazywamy macierzą kwadratową, przy czym liczbę n nazywamy stopniem macierzy, a o elementach *1 l»a22»***»ann mówimy, & tworzą główną przekątną lej macierzy.
Zatem
A =
B
-I
-2
są macierzami kwadratowymi, przy czym A jest macierzą trzeciego stopnia, a B i C są macierzami drugiego stopnia.
2) Macierz kwadratowa, której wszystkie elementy stojące na głównej przekątnej są równe 1, a pozostałe elementy są zerami nazywamy macierzą jednostkową i oznaczamy na ogół literą I. Zatem
l |
0 |
0 |
0 | |
[*?]■ •*- |
0 |
1 |
0 |
u |
0 |
0 |
1 |
0 | |
0 |
0 |
0 |
1 |
są macierzami jednostkowymi odpowiednio drugiego i czwartego stopnia.
3) Macierz, której wszy stkie elementy są zerami nazywamy macierzą zerową i na ogół oznaczamy literą O Tak więc macierze
O °1 O J° 0 0 °1
są macierzami zerowymi
at =
_i o
4) Macierz, którą uzyskujemy z macierzy A przez zamianę jej wierszy na kolumny z zachowaniem ich kolejności nazywamy macierzą transponowaną do A i oznaczamy symbolem Ar Zatem i—* * \2 -1 31 - 2 5