Zatem
1 |
i |
0 |
0 |
2 |
-2 |
2 |
-2 |
1 |
1 |
-3 |
0 |
l |
ł |
1 |
0 |
1 |
2 |
2 |
0 |
-2 |
I |
-2 |
-3 |
1 |
ł |
0 |
0 |
1 |
-2 |
2 |
0 |
1 |
! |
-2 |
0 |
X |
“ — |
2 |
-2 I | |
a |
-4 |
1 -2 |
-4 |
0 -2 | |
1 |
2 1 | |
= |
-2 |
-4 -2 |
-3 |
-4 -2 | |
1 |
-2 2 | |
e |
-2 |
ł -4 |
-3 |
0 -4 |
-3 O -6 2
O,
jest jedynym rozwiązaniem danego układu równań b) Obliczamy wyznacznik główny układu.
W
1 |
-1 |
0 |
-2 |
2 |
0 |
1 |
-1 |
0 |
3 |
-2 |
1 |
3 |
1 |
0 |
-1 |
2 1 3
3 -2 1
4 0 5
-7 -7 -4 -2
= -6
= -7*0.
Ponieważ jest to układ jednorodny, którego wyznacznik główny W*0. więc z twierdzenia Cramera wynika, że układ len ma dokładnie jedno rozwiązanie i jest to rozwiązanie zerowe: x=y=z=u=0 ■
w
PRZYKŁAD 2.2 Metodą macierzową zastosowaną dowodzie twierdzenia Cramera rozwiążemy następujący układ równań
2x-y+z = 1, y-z = 1. x—z = 3.
Niech
A = |
r2 -I 1“ 0 1 -1 |
C* |
'1' 1 |
x = |
X y |
1 0 -1 |
3 |
z |
Obliczam) wy znacznik główny układu:
2 -I 1
detA»W= 0 1 -1 «-2*0.
I 0 -1
Ponieważ W*0, więc, zgodnie z twierdzeniem Cramera, układ ma dokładnie jedno rozwiązanie. Aby znaleźć to rozwiązanie zapisujemy układ w postaci macierzowej:
AX=C,
a następnie obie strony tego równania mnożymy lewostronnie przez A '(wiadomo, że A 1 istnieje, gdyż detA = W*0) i otrzymujemy kolejno
A-'(AX)=A-'C, (A 'A)X=A''C, IX = A'C, X=A~'C. Ponieważ
“i 1 o 2 2
-i
więc
11-1 2 2
11-1 2 2
-1
2 2
11-1 2 2
a po wykonaniu mnożenia po prawej stronie
f -1 -2
Rozwiązaniem danego układu jest więc trójka liczb: x = 1, y = -! z = -2.
Jeżeli wyznacznik główny układu (2,1) jest równy zeru, czyli W = 0, to układ ten rozwiązujemy stosując twierdzenie Kroncckcra-Capc-llicgo, o którym mówić będziemy w następnym punkcie.
UKŁAD m RÓWNAŃ O n NIEWIADOMYCH Rozważać będziemy teraz ogólniejszy przypadek układu równań liniowych - liczba równań i liczba niewiadomych w tym układzie nic muszą być równe (ale mogą) Układ taki zapisujemy w postaci: