samolotów Art-2 typu rolniczego i transportowego dysponuje Zakład Usług Agrolotniczych w Warszawie. Przedsiębiorstwo to posiada rozbudowane zaplecze techniczne w kilku ośrodkach na terenie kraju oraz stalą bazę techniczną w Afryce (Egipt). Prowadzi w ramach zawieranych kontraktów w kraju i za granicą szeroko zakrojone prace agrolotnicze i leśne, obrabiając miliony ha upraw rolnych i leśnych. Z Centralnej Bazy Technicznej Benha i z kilkudziesięciu innych baz operacyjnych Górnego i Dolnego Egiptu, a także z baz operacyjnych w Sudanie, każdego roku polskie An-2 chronią uprawy rolne tych krajów (bawełna, ryż, pszenica, winorośl) przed szkodnikami.
Podobne zabiegi wykonują poiskie An-2 w Tunezji, Etiopii i Syrii.
W 1959 r. polski przemysł lotniczy zakupi! dokumentację licencyjną na budowę An-2 w Polsce. Licencja obejmowała w pełnym zakresie: płatowiec i jego wyposażenie, osprzęt elektryczny, wyposażenie pilotażowo-nawigacyjnc i radiowe, silnik ASz-62IR z wyposażeniem, śmigło, aparaturę agrolotniczą, narty, pływaki i wyposażenie specjalne. Wielkoseryj-ną produkcję samolotów An-2 rozwinięto w WSK Mielec przy współpracy WSK Warszawa-Okęcie i innych zakładów lotniczych i pomocniczych w Polsce oraz przy współpracy Instytutu Lotnictwa. Zakład WSK Warszawa-Okęcie, po adaptowaniu dokumentacji licencyjnej przez Biuro Seryjne Działu Głównego Konstruktora, podjął dla An-2 produkcję śmigieł W500A-D9 i A W-2, usterzenia pionowego i poziomego, pływaków, nart i aparatury agrolotniczej. Wykonał już kilkadziesiąt tysięcy tych zespołów dla produkcji bieżącej Mielca i na części zamienne. Produkcją silników zajęły się zakłady: WSK Rzeszów i WSK Kalisz.
Rozpoczynając w 1960 r. produkcję samolotu An-2 w Polsce nic przypuszczano, że ten nieatrakcyjny dwupłat znajdzie tylu odbiorców i to głównie za granicą. WSK „PZL Mielec” zbudowało dotąd łącznie około 10 tys. maszyn tego typu w różnych wersjach, z czego 90% wyeksportowano. Tylko niewiele światowych wytwórni lotniczych może wykazać się takim zapotrzebowaniem na jeden typ samolotu. Modernizowany systematycznie przez polskich konstruktorów An-2 jest wciąż pożądanym sprzętem w wielu krajach. Kilka tysięcy wprowadzonych zmian konstrukcyjnych wpłynęło na podniesienie jego własności eksploatacyjnych i żywotność konstrukcji. Odbiorcami polskich PZL, An-2 są m.in.: Bułgaria, Czechosłowacja, Francja, Jugosławia, Koreańska RLD, NRD, Rumunia, Węgry. Głównym importerem jest Związek Radziecki.
PZL Mielec produkuje samoloty An-2 w następujących wersjach:
10