46198 SNV36448

66 RODOWÓD IDEOWY

Rosenkreutz”, mityczny założyciel Bractwa, był dla ich twórców 1 a przede wszystkim dla Johanna Valentina 1 symbolem ich własnego wysiłku zmierzającego do ustanowienia odnowionej postaci chrześcijaństwa. Sam Andrea pragnął dokończenia dzieła reformy Lutra i nowego porządku świata, osiągniętego dzięki zjednoczeniu chrześcijan. Inni uczestnicy tego „projektu” zgłaszali bardziej radykalne propozycje, związane z wykorzystaniem wiedzy tajemnej, znajomością alchemii, astrologii, kabały i z praktyką magii. Nowy ład proponowany przez manifesty miał zapanować, gdy Reformacja połączy swoje osiągnięcia z renesansową filozofią przyrody, a na straży odnowionej doktryny stanie organizacja uczonych - hermetystów. Ogłoszenie drukiem tekstów Fama i Confessio było śmiałą próbą realizacji takiego pomysłu" .

Tymczasem osiadły w Waihingen Andrea rozpoczął sześcioletni okres swego życia wypełniony gorliwą pracą duszpasterską. Był to zarazem najpłodniejszy okres jego pisarstwa. Ukończył tam większość ze swoich przeszło 20 dzieł, a jednymi z pierwszych jego publikacji były dwa pisma zawierające wiele fragmentów Fama i Confessio, lecz zasadniczo odbiegające od nich w swojej ogólnej wymowie. Były to: Nuptiae Chymice sive Chymische Hochzeit: Christiani Rosencreutz Anno 1459 (Chemiczne Gody Christiana Rosenkreutza roku 1459) oraz anonimowo wydana Theca gladii spiritus (Pochwa duchowego miecza). Ukazały się one w 1616 r.

Analiza tych tekstów, której współcześnie dokonał Roland Edighoffer, pozwoliła na wyjaśnienie zagmatwanej kwestii udziału Andrei w powstaniu różokrzyżowych manifestów²⁸, obydwa sta-

²⁷ Por. Cegielski, Masoneria a państwo, s. 38; t e n ż e. Ordo ex Chao, s. 59*60; B u g a j, dz. cyt., s. 283.

²* Szczegółowo rozważa tę kwestię także J. W. Montgomery w ostatniej części tomu poświęconego życiu i działalności Andrei (Andreae and the Occult Tradition, w; Montgomery, dz. cyt., 1.1, s. 158-255). Zestawia on wszystkie argumenty przemawiające za i przeow^jyjimiemanejT^ autorstwu Andrei,