1. Przedstawienie celów i wywołanie nastawienia:
• Nauczyciel wyjaśnia cele i stronę techniczną lekcji, nastawia uczniów na uczenie się;
2. Wprowadzenie przykładów i nie przykładów:
• W metodzie bezpośredniej nauczyciel nazywa pojęcia, wskazuje cechy krytyczne, ilustruje je przykładami i nieprzykładami.
3. Sprawdzenie przyswojenia:
• Nauczyciel podaje dodatkowe przykłady i nie przykłady w celu sprawdzenia zrozumienia pojęcia. Uczniowie mają podawać własne przykłady i nieprzykłady pojęcia;
4. Analiza myślenia i scalenie efektów uczenia się:
• Nauczyciel wywołuje u uczniów proces myślenia o własnym myśleniu. Uczniowie mają przemyśleć swoje decyzje i konsekwencje swoich wyborów.
Nauczyciel pomaga uczniom scalić nowe efekty uczenia się, wiążąc pojęcie z innymi
pojęciami w jednostce tematycznej.
Pojęcia stanowią podstawową jednostkę organizującą myślenie i porozumiewanie się ludzi. Cechy istotne pojęcia pozwalają zdefiniować je i odróżniać je od innych pojęć. Wyróżniamy pojęcia koniunkcyjne , dysjunkcyjne i stosunkowe. Uczniowie najczęściej pojmują pojęcia ogólne dzięki podanym przykładom i nieprzykładom.
Niemal wszystko czego uczymy się w szkole, ma na celu nauczanie uczniów pojęć i myślenia logicznego. Pojęcia stają się podstawą rozumienia treści przedmiotów nauczania. Uczenie się pojęć polega głównie na włączaniu obiektów do klas lub kategorii.
Zgromadzono rozległą wiedzę naukową o uczeniu się i nauczaniu pojęć. Badanie pokazują, jak wiek i poziom rozwoju umysłowego wpływają na gotowość uczenia się pojęć. Z badań wiadomo także w jaki sposób przedstawiać przykłady i nieprzykłady, aby optymalizować uczenie się, oraz w jaki sposób nauczyciele mogą korzystać z wizualizacji, wyobrażeń mentalnych i uporządkowania graficznego w celu ułatwienia nauki pojęć.
Lekcja według modelu nauczania pojęć składa się z 4 faz: przedstawienia celów i wywołania nastawienia; podania przykładów i nieprzykładów; sprawdzania przyswajania pojęć; wywołanie myślenia metapoznawczego uczniów.