60966 str004 5

CZĘŚĆ I - OG0LNA

ROZDZIAŁ I ŻYWNOŚĆ

UWAGI OGÓLNE

Człowiek znajdujący się w sytuacji uniemożliwiającej normalne zaopatrywanie w żywność musi przede wszystkim oszczędnie korzystać z zapasów, którymi dysponuje, i jednocześnie poszukiwać źródeł pożywienia w terenie. Zdobyte mniej trwałe pożywienie powinien przeznaczyć do konsumpcji, natomiast produkty o większej trwałości — na przechowanie.

Najpierw należy wykorzystywać dostępne w otoczeniu pożywienie, a posiadaną rację żywnościową zachować jako żelazny zapas do spożycia dopiero po wyczerpaniu wszelkich naturalnych środków. Z racji żywnościowej powinno się korzystać w ciągu 4—5 posiłków w różnych odstępach czasu, jedząc powoli i dokładnie gryząc.

Pożyteczna jest świadomość, że otaczająca przyroda jest źródłem pożywienia, chociaż wykorzystanie go może budzić niechęć wynikającą z braku przyzwyczajeń żywieniowych. Wiedza w tym zakresie, chociażby ogólna, będzie bardzo przydatna i ułatwi bytowanie.

Krótkotrwały okres izolacji nie stwarza niebezpieczeństwa wystąpienia wyraźnych objawów awitaminozy, np. wywołanej brakiem witaminy C (krwawienie dziąseł). Występują one zwykle dopiero po kilku tygodniach niewłaściwego żywienia, a przy stosowaniu zielonych, dziko rosnących roślin można w ogóle uniknąć tych objawów.

W warunkach naturalnego bytowania ważniejsze będzie dostarczenie organizmowi z pożywieniem odpowiedniej ilości kalorii, a mniej istotne znaczenie będą miały uzupełniające składniki pokarmu.

Dzienne zapotrzebowanie na kalorie jest różne, zależnie od wieku, wagi, wysiłku itd.

Przyjmuje się, że dzienne zapotrzebowanie przeciętnej osoby, wykonującej pracę średnio ciężką, wynosi ok. 3 000 kcal.

W braku pożywienia człowiek może żyć przez pewien czas pijąc

5