64819 Zasady Wykładni Prawa L Morawski0

* * » Zasady wykładni prawa ■ ■ *

por. też postanowienie SN z dnia 20 września 2007 r., I KZP 24/07, OSNKW 2007/11/77, Biul. SN 2007/11, Prok. i Pr. 2007/12, OSP 2008/5).

Nie kwestionując doniosłości argumentu z konsekwencji trzeba jednak wskazać, że bardzo często nie dysponujemy wiedzą, która pozwalałaby przewidzieć konsekwencje różnych interpretacji przepisu oraz ocenić ich wartość²³.

7. Argumentom ad absurdum

Argument ten stanowi szczególną postać argumentu z konsekwencji. Służy on do tego, by odrzucić określoną interpretację wskazując, iż prowadzi ona do absurdalnych konsekwencji²\

■ Należy odrzucić taką interpretację przepisu, która prowadzi do absurdalnych łub niemożliwych do zaakceptowania konsekwencji.

Podkreślić należy, że argument ad absurdum to jedna z najstarszych, najbardziej popularnych i powszechnie akceptowanych dyrektyw wykładni. Spotykamy ją we wszystkich porządkach prawnych z prawem międzynarodowym włącznie²⁵. Wykazanie, że określona interpretacja prowadzi do konsekwencji absurdalnych stanowi z zasady wystarczającą rację przemawiającą za jej odrzuceniem. Jak powiedzieliśmy, argument ad absurdum jest jedną z racji uzasadniających odstąpienie od sensu językowego przepisu (por. rozdz. V). W tym sensie argumentum ad absurdum stanowi jedną z najmocniejszych dyrektyw wykładni.

Spektakularnym przykładem zastosowania argumentum ad absurdu może być następujące rozumowanie SN: „Co prawda, wykładnia językowa art. 42 § 2 k.k. może prowadzić do wniosku, że Sąd orzekając przewidziany w tym przepisie zakaz może dowolnie dokonywać wyboru pojazdów objętych tym zakazem, bez względu na to, jakim pojazdem sprawca kiero-

²³    K. Pteszka, op. cit., s. 149.

²⁴    Ch. Perelman, Logika prawnicza. Nowa retoryka, Warszawa 1984, s. 94.

²⁵    Por. D. A. Farber, The Hermeneutic Tourist. Statutory Interpretation in Comparative Perspective, Cornell Law Rcvicw 1995.

s m m 170 ■ » *